Persian Quran | قرآن را بخوانید

Chapter 70 (Sura 70)
1; تقاضاکننده‌ای تقاضای عذابی کرد که واقع شد!
2; این عذاب مخصوص کافران است، و هیچ کس نمی‌تواند آن را دفع کند،
3; از سوی خداوند ذی المعارج [= خداوندی که فرشتگانش بر آسمانها صعود و عروج می‌کنند]!
4; فرشتگان و روح [= فرشته مقرّب خداوند] بسوی او عروج می‌کنند در آن روزی که مقدارش پنجاه هزار سال است!
5; پس صبر جمیل پیشه کن،
6; زیرا آنها آن روز را دور می‌بینند،
7; و ما آن را نزدیک می‌بینیم!
8; همان روز که آسمان همچون فلز گداخته می‌شود،
9; و کوه‌ها مانند پشم رنگین متلاشی خواهد بود،
10; و هیچ دوست صمیمی سراغ دوستش را نمی‌گیرد!
11; آنها را نشانشان می‌دهند (ولی هر کس گرفتار کار خویشتن است)، چنان است که گنهکار دوست می‌دارد فرزندان خود را در برابر عذاب آن روز فدا کند،
12; و همسر و برادرش را،
13; و قبیله‌اش را که همیشه از او حمایت می‌کرد،
14; و همه مردم روی زمین را تا مایه نجاتش گردند؛
15; امّا هرگز چنین نیست (که با اینها بتوان نجات یافت، آری) شعله‌های سوزان آتش است،
16; دست و پا و پوست سر را می‌کند و می‌برد!
17; و کسانی را که به فرمان خدا پشت کردند صدا می‌زند،
18; و (همچنین آنها که) اموال را جمع و ذخیره کردند!
19; به یقین انسان حریص و کم‌طاقت آفریده شده است،
20; هنگامی که بدی به او رسد بیتابی می‌کند،
21; و هنگامی که خوبی به او رسد مانع دیگران می‌شود (و بخل می‌ورزد)،
22; مگر نمازگزاران،
23; آنها که نمازها را پیوسته بجا می‌آورند،
24; و آنها که در اموالشان حق معلومی است…
25; برای تقاضاکننده و محروم،
26; و آنها که به روز جزا ایمان دارند،
27; و آنها که از عذاب پروردگارشان بیمناکند،
28; چرا که هیچ کس از عذاب پروردگارش در امان نیست،
29; و آنها که دامان خویش را (از بی‌عفّتی) حفظ می‌کنند،
30; جز با همسران و کنیزان (که در حکم همسرند آمیزش ندارند)، چرا که در بهره‌گیری از اینها مورد سرزنش نخواهند بود!
31; و هر کس جز اینها را طلب کند، متجاوز است!
32; و آنها که امانتها و عهد خود را رعایت می‌کنند،
33; و آنها که با ادای شهادتشان قیام می‌نمایند،
34; و آنها که بر نماز مواظبت دارند،
35; آنان در باغهای بهشتی (پذیرایی و) گرامی داشته می‌شوند.
36; این کافران را چه می‌شود که با سرعت نزد تو می‌آیند…
37; از راست و چپ، گروه گروه (و آرزوی بهشت دارند)!
38; آیا هر یک از آنها (با این اعمال زشتش) طمع دارد که او را در بهشت پر نعمت الهی وارد کنند؟!
39; هرگز چنین نیست؛ ما آنها را از آنچه خودشان می‌دانند آفریده‌ایم!
40; سوگند به پروردگار مشرقها و مغربها که ما قادریم…
41; که جای آنان را به کسانی بدهیم که از آنها بهترند؛ و ما هرگز مغلوب نخواهیم شد!
42; آنان را به حال خود واگذار تا در باطل خود فروروند و بازی کنند تا زمانی که روز موعود خود را ملاقات نمایند!
43; همان روز که از قبرها بسرعت خارج می‌شوند، گویی به سوی بتها می‌دوند…
44; در حالی که چشمهایشان از شرم و وحشت به زیر افتاده، و پرده‌ای از ذلّت و خواری آنها را پوشانده است! این همان روزی است که به آنها وعده داده می‌شد!