Persian Quran | قرآن را بخوانید

Chapter 44 (Sura 44)
1; حم‌
2; سوگند به این کتاب روشنگر،
3; که ما آن را در شبی پر برکت نازل کردیم؛ ما همواره انذارکننده بوده‌ایم!
4; در آن شب هر امری بر اساس حکمت (الهی) تدبیر و جدا می‌گردد.
5; (آری، نزول قرآن) فرمانی بود از سوی ما؛ ما (محمد (ص) را) فرستادیم!
6; اینها همه بخاطر رحمتی است از سوی پروردگارت، که شنونده و داناست!
7; (همان) پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، اگر اهل یقین هستید!
8; هیچ معبودی جز او نیست؛ زنده می‌کند و می‌میراند؛ او پروردگار شما و پروردگار پدران نخستین شماست!
9; ولی آنها در شکند و (با حقایق) بازی می‌کنند.
10; پس منتظر روزی باش که آسمان دود آشکاری پدید آورد…
11; که همه مردم را فرامی‌گیرد؛ این عذاب دردناکی است!
12; (می‌گویند:) پروردگارا! عذاب را از ما برطرف کن که ایمان می‌آوریم.
13; چگونه: و از کجا متذکر می‌شوند با اینکه رسول روشنگر (با معجزات و منطق روشن) به سراغشان آمد!
14; سپس از او روی گردان شدند و گفتند: «او تعلیم یافته‌ای دیوانه است!»
15; ما عذاب را کمی برطرف می‌سازیم، ولی باز به کارهای خود بازمی‌گردید!
16; (ما از آنها انتقام می‌گیریم) در آن روز که آنها را با قدرت خواهیم گرفت؛ آری ما انتقام گیرنده‌ایم!
17; ما پیش از اینها قوم فرعون را آزمودیم و رسول بزرگواری به سراغشان آمد،
18; (و به آنان گفت: امور) بندگان خدا را به من واگذارید که من فرستاده امینی برای شما هستم!
19; و در برابر خداوند تکبر نورزید که من برای شما دلیل روشنی آورده‌ام!
20; و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه می‌برم از اینکه مرا متهم کنید!
21; و اگر به من ایمان نمی‌آورید، از من کناره‌گیری کنید (و مانع ایمان آوردن مردم نشوید)!
22; (آنها هیچ یک از این پندها را نپذیرفتند، و موسی) به پیشگاه پروردگارش عرضه داشت: اینها قومی مجرمند!
23; (به او دستور داده شد:) بندگان مرا شبانه حرکت ده که شما تعقیب می‌شوید!
24; (هنگامی که از دریا گذشتید) دریا را آرام و گشاده بگذار (و بگذر) که آنها لشکری غرق‌شده خواهند بود!
25; (سرانجام همگی نابود شدند و) چه بسیار باغها و چشمه‌ها که از خود به جای گذاشتند،
26; و زراعتها و قصرهای زیبا و گرانقیمت،
27; و نعمتهای فراوان دیگر که در آن (غرق) بودند!
28; اینچنین بود ماجرای آنان! و ما (اموال و حکومت) اینها را میراث برای اقوام دیگری قرار دادیم!
29; نه آسمان بر آنان گریست و نه زمین، و نه به آنها مهلتی داده شد!
30; ما بنی اسرائیل را از عذاب ذلّت‌بار رهایی بخشیدیم؛
31; از فرعون که مردی متکبر و از اسرافکاران بود!
32; ما آنها را با علم (خویش) بر جهانیان برگزیدیم و برتری دادیم،
33; و آیاتی (از قدرت خویش) را به آنها دادیم که آزمایش آشکاری در آن بود (ولی آنان کفران کردند و مجازات شدند)!
34; اینها [= مشرکان‌] می‌گویند:
35; «مرگ ما جز همان مرگ اول نیست و هرگز برانگیخته نخواهیم شد!
36; اگر راست می‌گویید پدران ما را (زنده کنید و) بیاورید (تا گواهی دهند)!»
37; آیا آنان بهترند یا قوم «تبّع» و کسانی که پیش از آنها بودند؟! ما آنان را هلاک کردیم، چرا که مجرم بودند!
38; ما آسمانها و زمین و آنچه را که در میان این دو است به بازی (و بی‌هدف) نیافریدیم!
39; ما آن دو را جز بحق نیافریدیم؛ ولی بیشتر آنان نمی‌دانند!
40; روز جدایی (حق از باطل) وعده‌گاه همه آنهاست!
41; روزی که هیچ دوستی کمترین کمکی به دوستش نمی‌کند، و از هیچ‌سو یاری نمی‌شوند؛
42; مگر کسی که خدا او را مورد رحمت قرار داده، چرا که او عزیز و رحیم است!
43; مسلّماً درخت زقّوم…
44; غذای گنهکاران است،
45; همانند فلز گداخته در شکمها می‌جوشد؛
46; جوششی همچون آب سوزان!
47; (آنگاه به مأموران دوزخ خطاب می‌شود:) این کافر مجرم را بگیرید و به میان دوزخ پرتابش کنید!
48; سپس بر سر او از عذاب جوشان بریزید!
49; (به او گفته می‌شود:) بچش که (به پندار خود) بسیار قدرتمند و محترم بودی!
50; این همان چیزی است که پیوسته در آن تردید می‌کردید!
51; (ولی) پرهیزگاران در جایگاه امنی قرار دارند،
52; در میان باغها و چشمه‌ها؛
53; آنها لباسهایی از حریر نازک و ضخیم می‌پوشند و در مقابل یکدیگر می‌نشینند؛
54; اینچنین‌اند بهشتیان؛ و آنها را با «حور العین» تزویج می‌کنیم!
55; آنها در آنجا هر نوع میوه‌ای را بخواهند در اختیارشان قرارمی‌گیرد، و در نهایت امنیّت به سر می‌برند!
56; هرگز مرگی جز همان مرگ اوّل (که در دنیا چشیده‌اند) نخواهند چشید، و خداوند آنها را از عذاب دوزخ حفظ می‌کند؛
57; این فضل و بخششی است از سوی پروردگارت، این همان رستگاری بزرگ است!
58; ما آن [= قرآن‌] را بر زبان تو آسان ساختیم، شاید آنان متذکّر شوند!
59; (امّا اگر نپذیرفتند) منتظر باش، آنها نیز منتظرند (تو منتظر پیروزی الهی و آنها منتظر عذاب و شکست)!