Persian Quran | قرآن را بخوانید

Chapter 68 (Sura 68)
1; ن، سوگند به قلم و آنچه مینویسند،
2; که به نعمت پروردگارت تو مجنون نیستی،
3; و برای تو پاداشی عظیم و همیشگی است!
4; و تو اخلاق عظیم و برجسته‌ای داری!
5; و بزودی تو می‌بینی و آنان نیز می‌بینند،
6; که کدام یک از شما مجنونند!
7; پروردگارت بهتر از هر کس می‌داند چه کسی از راه او گمراه شده، و هدایت‌یافتگان را نیز بهتر می‌شناسد!
8; حال که چنین است از تکذیب‌کنندگان اطاعت مکن!
9; آنها دوست دارند نرمش نشان دهی تا آنها (هم) نرمش نشان دهند (نرمشی توأم با انحراف از مسیر حق)!
10; و از کسی که بسیار سوگند یاد می‌کند و پست است اطاعت مکن،
11; کسی که بسیار عیبجوست و به سخن چینی آمد و شد می‌کند،
12; و بسیار مانع کار خیر، و متجاوز و گناهکار است؛
13; علاوه بر اینها کینه توز و پرخور و خشن و بدنام است!
14; مبادا بخاطر اینکه صاحب مال و فرزندان فراوان است (از او پیروی کنی)!
15; هنگامی که آیات ما بر او خوانده می‌شود می‌گوید: «اینها افسانه‌های خرافی پیشینیان است!»
16; (ولی) ما بزودی بر بینی او علامت و داغ ننگ می‌نهیم!
17; ما آنها را آزمودیم، همان گونه که «صاحبان باغ» را آزمایش کردیم، هنگامی که سوگند یاد کردند که میوه‌های باغ را صبحگاهان (دور از چشم مستمندان) بچینند.
18; و هیچ از آن استثنا نکنند؛
19; امّا عذابی فراگیر (شب هنگام) بر (تمام) باغ آنها فرود آمد در حالی که همه در خواب بودند،
20; و آن باغ سرسبز همچون شب سیاه و ظلمانی شد!
21; صبحگاهان یکدیگر را صدا زدند،
22; که بسوی کشتزار و باغ خود حرکت کنید اگر قصد چیدن میوه‌ها را دارید!
23; آنها حرکت کردند در حالی که آهسته با هم می‌گفتند:»
24; «مواظب باشید امروز حتی یک فقیر وارد بر شما نشود!»
25; (آری) آنها صبحگاهان تصمیم داشتند که با قدرت از مستمندان جلوگیری کنند.
26; هنگامی که (وارد باغ شدند و) آن را دیدند گفتند: «حقّاً» ما گمراهیم!
27; (آری، همه چیز از دست ما رفته) بلکه ما محرومیم!»
28; یکی از آنها که از همه عاقلتر بود گفت: «آیا به شما نگفتم چرا تسبیح خدا نمی‌گویید؟!
29; گفتند: «منزّه است پروردگار ما، مسلّماً ما ظالم بودیم!»
30; سپس رو به یکدیگر کرده به ملامت هم پرداختند،
31; (و فریادشان بلند شد) گفتند: «وای بر ما که طغیانگر بودیم!
32; امیدواریم پروردگارمان (ما را ببخشد و) بهتر از آن به جای آن به ما بدهد، چرا که ما به او علاقه‌مندیم!»
33; این گونه است عذاب (خداوند در دنیا)، و عذاب آخرت از آن هم بزرگتر است اگر می‌دانستند!
34; مسلّماً برای پرهیزگاران نزد پروردگارشان باغهای پر نعمت بهشت است!
35; آیا مؤمنان را همچون مجرمان قرار می‌دهیم؟!
36; شما را چه می‌شود؟! چگونه داوری می‌کنید؟!
37; آیا کتابی دارید که از آن درس می‌خوانید…
38; که آنچه را شما انتخاب می‌کنید از آن شماست؟!
39; یا اینکه عهد و پیمان مؤکّد و مستمرّی تا روز قیامت بر ما دارید که هر چه را حکم کنید برای شما باشد؟!
40; از آنها بپرس کدام یک از آنان چنین چیزی را تضمین می‌کند؟!
41; یا اینکه معبودانی دارند که آنها را شریک خدا قرار داده‌اند (و برای آنان شفاعت می‌کنند)؟! اگر راست می‌گویند معبودان خود را بیاورند!
42; (به خاطر بیاورید) روزی را که ساق پاها (از وحشت) برهنه می‌گردد و دعوت به سجود می‌شوند، امّا نمی‌توانند (سجود کنند).
43; این در حالی است که چشمهایشان (از شدّت شرمساری) به زیر افتاده، و ذلّت و خواری وجودشان را فراگرفته؛ آنها پیش از این دعوت به سجود می‌شدند در حالی که سالم بودند (ولی امروز دیگر توانایی آن را ندارند)!
44; اکنون مرا با آنها که این سخن را تکذیب می‌کنند واگذار! ما آنان را از آنجا که نمی‌دانند به تدریج به سوی عذاب پیش می‌بریم.
45; و به آنها مهلت (بازگشت) می‌دهم؛ چرا که نقشه‌های من محکم و دقیق است!
46; یا اینکه تو از آنها مُزدی می‌طلبی که پرداختش برای آنها سنگین است؟!
47; یا اسرار غیب نزد آنهاست و آن را می‌نویسند (و به یکدیگر می‌دهند)؟!
48; اکنون که چنین است صبر کن و منتظر فرمان پروردگارت باش، و مانند صاحب ماهی [= یونس‌] مباش (که در تقاضای مجازات قومش عجله کرد و گرفتار مجازات ترک اولی شد) در آن زمان که با نهایت اندوه خدا را خواند.
49; و اگر رحمت خدا به یاریش نیامده بود، (از شکم ماهی) بیرون افکنده می‌شد در حالی که نکوهیده بود!
50; ولی پروردگارش او را برگزید و از صالحان قرار داد!
51; نزدیک است کافران هنگامی که آیات قرآن را می‌شنوند با چشم‌زخم خود تو را از بین ببرند، و می‌گویند: «او دیوانه است!»
52; در حالی که این (قرآن) جز مایه بیداری برای جهانیان نیست!