Persian Quran | قرآن را بخوانید

Chapter 56 (Sura 56)
1; هنگامی که واقعه عظیم (قیامت) واقع شود،
2; هیچ کس نمی‌تواند آن را انکار کند!
3; (این واقعه) گروهی را پایین می‌آورد و گروهی را بالا می‌برد!
4; در آن هنگام که زمین بشدّت به لرزه درمی‌آید،
5; و کوه‌ها در هم کوبیده می‌شود،
6; و بصورت غبار پراکنده درمی‌آید،
7; و شما سه گروه خواهید بود!
8; (نخست) سعادتمندان و خجستگان (هستند)؛ چه سعادتمندان و خجستگانی!
9; گروه دیگر شقاوتمندان و شومانند، چه شقاوتمندان و شومانی!
10; و (سومین گروه) پیشگامان پیشگامند،
11; آنها مقرّبانند!
12; در باغهای پرنعمت بهشت (جای دارند)!
13; گروه زیادی (از آنها) از امّتهای نخستینند،
14; و اندکی از امّت آخرین!
15; آنها [= مقرّبان‌] بر تختهایی که صف‌کشیده و به هم پیوسته است قراردارند،
16; در حالی که بر آن تکیه زده و رو به روی یکدیگرند!
17; نوجوانانی جاودان (در شکوه و طراوت) پیوسته گرداگرد آنان می‌گردند،
18; با قدحها و کوزه‌ها و جامهایی از نهرهای جاری بهشتی (و شراب طهور)!
19; امّا شرابی که از آن درد سر نمی‌گیرند و نه مست می‌شوند!
20; و میوه‌هایی از هر نوع که انتخاب کنند،
21; و گوشت پرنده از هر نوع که مایل باشند!
22; و همسرانی از حور العین دارند،
23; همچون مروارید در صدف پنهان!
24; اینها پاداشی است در برابر اعمالی که انجام می‌دادند!
25; در آن (باغهای بهشتی) نه لغو و بیهوده‌ای می‌شنوند نه سخنان گناه آلود؛
26; تنها چیزی که می‌شنوند «سلام» است «سلام»!
27; و اصحاب یمین و خجستگان، چه اصحاب یمین و خجستگانی!
28; آنها در سایه درختان «سِدر» بی‌خار قرار دارند،
29; و در سایه درخت «طلح» پربرگ [= درختی خوشرنگ و خوشبو]،
30; و سایه کشیده و گسترده،
31; و در کنار آبشارها،
32; و میوه‌های فراوان،
33; که هرگز قطع و ممنوع نمی‌شود،
34; و همسرانی بلندمرتبه!
35; ما آنها را آفرینش نوینی بخشیدیم،
36; و همه را دوشیزه قرار دادیم،
37; زنانی که تنها به همسرشان عشق می‌ورزند و خوش زبان و فصیح و هم سن و سالند!
38; اینها همه برای اصحاب یمین است،
39; که گروهی از امّتهای نخستینند،
40; و گروهی از امّتهای آخرین!
41; و اصحاب شمال، چه اصحاب شمالی (که نامه اعمالشان به نشانه جرمشان به دست چپ آنها داده می‌شود)!
42; آنها در میان بادهای کشنده و آب سوزان قرار دارند،
43; و در سایه دودهای متراکم و آتشزا!
44; سایه‌ای که نه خنک است و نه آرامبخش!
45; آنها پیش از این (در عالم دنیا) مست و مغرور نعمت بودند،
46; و بر گناهان بزرگ اصرار می‌ورزیدند،
47; و می‌گفتند: «هنگامی که ما مُردیم و خاک و استخوان شدیم، آیا برانگیخته خواهیم شد؟!
48; یا نیاکان نخستین ما (برانگیخته می‌شوند)؟!»
49; بگو: «اوّلین و آخرین،
50; همگی در موعد روز معیّنی گردآوری می‌شوند،
51; سپس شما ای گمراهان تکذیب‌کننده!
52; قطعاً از درخت زقّوم می‌خورید،
53; و شکمها را از آن پر می‌کنید،
54; و روی آن از آب سوزان می‌نوشید،
55; و همچون شتران مبتلا به بیماری عطش، از آن می‌آشامید!
56; این است وسیله پذیرایی از آنها در قیامت!
57; »ما شما را آفریدیم؛ پس چرا (آفرینش مجدّد را) تصدیق نمی‌کنید؟!
58; آیا از نطفه‌ای که در رحم می‌ریزید آگاهید؟!
59; آیا شما آن را (در دوران جنینی) آفرینش (پی در پی) می‌دهید یا ما آفریدگاریم؟!
60; ما در میان شما مرگ را مقدّر ساختیم؛ و هرگز کسی بر ما پیشی نمی‌گیرد!
61; تا گروهی را به جای گروه دیگری بیاوریم و شما را در جهانی که نمی‌دانید آفرینش تازه‌ای بخشیم!
62; شما عالم نخستین را دانستید؛ چگونه متذکّر نمی‌شوید (که جهانی بعد از آن است)؟!
63; آیا هیچ درباره آنچه کشت می‌کنید اندیشیده‌اید؟!
64; آیا شما آن را می‌رویانید یا ما می‌رویانیم؟!
65; هرگاه بخواهیم آن را مبدّل به کاه در هم کوبیده می‌کنیم که تعجّب کنید!
66; (بگونه‌ای که بگویید:) براستی ما زیان کرده‌ایم،
67; بلکه ما بکلّی محرومیم!
68; آیا به آبی که می‌نوشید اندیشیده‌اید؟!
69; آیا شما آن را از ابر نازل کرده‌اید یا ما نازل می‌کنیم؟!
70; هرگاه بخواهیم، این آب گوارا را تلخ و شور قرار می‌دهیم؛ پس چرا شکر نمی‌کنید؟!
71; آیا درباره آتشی که می‌افروزید فکر کرده‌اید؟!
72; آیا شما درخت آن را آفریده‌اید یا ما آفریده‌ایم؟!
73; ما آن را وسیله یادآوری (برای همگان) و وسیله زندگی برای مسافران قرار داده‌ایم!
74; حال که چنین است به نام پروردگار بزرگت تسبیح کن (و او را پاک و منزّه بشمار)!
75; سوگند به جایگاه ستارگان (و محل طلوع و غروب آنها)!
76; و این سوگندی است بسیار بزرگ، اگر بدانید!
77; که آن، قرآن کریمی است،
78; که در کتاب محفوظی جای دارد،
79; و جز پاکان نمی‌توانند به آن دست زنند [= دست یابند].
80; آن از سوی پروردگار عالمیان نازل شده؛
81; آیا این سخن را [= این قرآن را با اوصافی که گفته شد] سست و کوچک می‌شمرید،
82; و به جای شکر روزیهایی که به شما داده شده آن را تکذیب می‌کنید؟!
83; پس چرا هنگامی که جان به گلوگاه می‌رسد (توانایی بازگرداندن آن را ندارید)؟!
84; و شما در این حال نظاره می‌کنید (و کاری از دستتان ساخته نیست)؛
85; و ما از شما به او نزدیکتریم ولی نمی‌بینید!
86; اگر هرگز در برابر اعمالتان جزا داده نمی‌شوید،
87; پس آن (روح) را بازگردانید اگر راست می‌گویید!
88; پس اگر او از مقرّبان باشد،
89; در رَوح و ریحان و بهشت پرنعمت است!
90; امّا اگر از اصحاب یمین باشد،
91; (به او گفته می‌شود:) سلام بر تو از سوی دوستانت که از اصحاب یمینند!
92; امّا اگر او از تکذیب‌کنندگان گمراه باشد،
93; با آب جوشان دوزخ از او پذیرایی می‌شوید!
94; و سرنوشت او ورود در آتش جهنّم است،
95; این مطلب حقّ و یقین است!
96; پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح کن (و او را منزّه بشمار)!