Polish Quran | Czytaj Koran

Chapter 43 (Sura 43)
1; Ku drodze prostej – drodze Boga, do którego należy to, co jest w niebiosach i co jest na ziemi. Czyż nie do Boga zmierzają wszystkie sprawy?43:1 Ha. Mim.
2; Na Księgę jasną!
3; Oto uczyniliśmy ją Koranem arabskim! Być może, zrozumiecie!
4; On jest w Matce Księgi u Nas, wzniosły, mądry!
5; Czyż My mamy oddalić od was napomnienie, ponieważ jesteście ludem zepsutym?
6; Iluż proroków posłaliśmy pomiędzy dawne pokolenia?
7; Lecz gdy tylko przyszedł do nich jakiś prorok, to ludzie się z niego wyśmiewali.
8; Przeto wytraciliśmy groźniejszych od nich i przykład pierwszych pokoleń już minął.
9; I jeśli ich zapytasz: “Kto stworzył niebiosa i ziemię?” – oni z pewnością odpowiedzą: “Stworzył je Potężny, Wszechwiedzący!”
10; – Ten, który uczynił ziemię kolebką dla was; On wyznaczył na niej wasze drogi. Być może, pójdziecie drogą prostą!
11; – Ten, który zesłał z nieba wodę według pewnej miary. I dzięki niej ożywiliśmy krainę umarłą. W ten sposób zostaniecie wyprowadzeni!
12; On stworzył wszelkie pary, dał wam statki, a także zwierzęta wierzchowe,
13; Tak abyście mogli wygodnie podróżować na ich grzbietach, a potem wspominali dobroć waszego Pana – kiedy się już na nich dobrze usadowicie – i mówili: “Chwała niech będzie Temu, który nam to podporządkował, albowiem my sami nie moglibyśmy tego osiągnąć.
14; I, zaprawdę, my powrócimy do naszego Pana!”
15; I oni uczynili z Jego sług Jego część. Zaprawdę, człowiek jest jawnym niewdzięcznikiem!
16; Czyż On wziąłby sobie córki, z tego, co stworzył, a was wyróżnił synami?
17; A kiedy któremuś z nich obwieszczą to, co przypisuje się Miłosiernemu, to twarz jego posępnieje i pełen udręki powstrzymuje gniew.
18; Czy ta istota, która jest wychowana wśród ozdób i która w sporze nie jest jasna?…
19; I uczynili aniołów, którzy są sługami Miłosiernego, istotami żeńskimi. Czyż oni byli świadkami ich stworzenia? Ich świadectwo zostanie zapisane i będą zapytani!
20; Oni mówią: “Jeśliby chciał Miłosierny, to nie czcilibyśmy ich.” Nie mają o tym żadnej wiedzy, tylko snują przypuszczenia.
21; Czyż My daliśmy im przedtem jakąś Księgę, której się silnie trzymają?
22; Przeciwnie! Oni mówią: “Znaleźliśmy naszych ojców w pewnej społeczności religijnej i postępujemy ich śladami.”
23; Podobnie nie wysłaliśmy przed tobą ostrzegającego do żadnego miasta, żeby nie powiedzieli jego mieszkańcy, żyjący tam w dobrobycie: “Zaprawdę, znaleźliśmy naszych ojców w pewnej społeczności religijnej i postępujemy ich śladami!”
24; Posłaniec powiedział: “A gdybym przyszedł do was z lepszym przewodnictwem niż to, które znaleźliście u waszych ojców?” Oni powiedzieli: “Zaprawdę, nie wierzymy w posłannictwo, z którym zostaliście posłani!”
25; Przeto zemściliśmy się na nich. I popatrz, jaki był ostateczny koniec tych, którzy zadali kłam prawdzie!
26; Oto powiedział Abraham do swojego ojca i do swojego ludu: “Zaprawdę, jestem niewinny tego, co wy czcicie,
27; Oprócz czci Tego, który mnie stworzył, ponieważ On prowadzi mnie drogą prostą.”
28; I on uczynił to słowem, które przetrwało wśród jego potomstwa. Być może, oni powrócą!
29; Co więcej! Ja dałem im i ich ojcom używanie życia, aż przyszła do nich prawda i Posłaniec jasny.
30; A kiedy przyszła do nich prawda, oni powiedzieli: “To są czary i my w nie wierzymy!”
31; I powiedzieli: _ “Gdyby ten Koran został zesłany jakiemuś znacznemu człowiekowi z tych dwóch miast?!”
32; Czy oni rozdzielają miłosierdzie twego Pana? My rozdzieliliśmy wśród nich środki do życia na tym świecie i wynieśliśmy jednych z nich stopniami ponad innymi, tak aby jedni z nich brali innych w służbę. Lecz miłosierdzie twego Pana jest lepsze niż to, co oni gromadzą!
33; I gdyby nie to, że ludzie chcieliby być jednym narodem, to My uczynilibyśmy w domach ludzi nie wierzących w Miłosiernego dachy ze srebra i schody, po których będą wchodzili;
34; I drzwi, i łoża, na których by wypoczywali leżąc;
35; I ozdoby ze złota. Lecz to wszystko – to tylko używanie w życiu na tym świecie; a życie ostateczne u twego Pana jest dla bogobojnych.
36; A ktokolwiek uchyla się od wspominania Miłosiernego, to przypiszemy mu szatana jako towarzysza;
37; Oni, w istocie, odsuwają ich od drogi, a ci sądzą, że są prowadzeni drogą prostą
38; A kiedy w końcu człowiek przychodzi do Nas, mówi: “O, gdyby między mną i tobą była odległość dwóch wschodów!” Jakże zły ten towarzysz!
39; I nie przyniesie wam żadnej korzyści tego Dnia – skoro czyniliście niesprawiedliwość – to, że będziecie współuczestnikami w karze.
40; Czyż możesz spowodować, by słyszeli głusi, I albo czy poprowadzisz ślepego i tego, kto jest w zabłądzeniu oczywistym?
41; Albo My ciebie zabierzemy i zemścimy się na nich;
42; Albo pokażemy tobie to, co im obiecaliśmy, ponieważ, zaprawdę, jesteśmy nad nimi wszechwładni!
43; Przeto trzymaj się mocno tego, co ci zostało objawione. Zaprawdę, jesteś na drodze prostej!
44; To jest przypomnienie dla ciebie i dla twojego ludu; wy będziecie zapytywani.
45; Zapytaj tych spośród Naszych posłańców, których posłaliśmy przed tobą: “Czy My ustanowiliśmy jakichś bogów poza Miłosiernym, którym należałoby oddawać cześć?”
46; Posłaliśmy Mojżesza z Naszymi znakami do Faraona i jego starszyzny. A on powiedział: “Zaprawdę, jestem posłańcem Pana światów!”
47; Lecz kiedy on przyszedł do nich z Naszymi znakami, oni wyśmiewali się z nich.
48; A przecież nie pokazaliśmy im znaku, który by nie był większy od poprzedniego. I pochwyciliśmy ich karą – być może oni powrócą.
49; I powiedzieli: “O czarowniku! Módl się za nami do twego Pana w imię przymierza, które zawarł z tobą. My na pewno pójdziemy drogą prostą!”
50; A kiedy odwróciliśmy od nich karę, złamali przysięgę.
51; I Faraon ogłosił wśród swego ludu, mówiąc: “O ludu mój! Czy nie do mnie należy królestwo Egiptu, jak i te rzeki, które płyną u moich stóp? Czy nie widzicie?
52; Czy ja nie jestem lepszy niż ten, który jest biedakiem i zaledwie umie się jasno wyrazić?
53; Dlaczego nie włożono mu bransolet ze złota albo dlaczego nie przyszli z nim aniołowie jako jego współtowarzysze?
54; I Faraon uczynił swój lud lekkomyślnym, a oni go posłuchali. Zaprawdę, był to lud występny!
55; Przeto kiedy Nas rozgniewali, zemściliśmy się na nich i potopiliśmy ich wszystkich.
56; I uczyniliśmy ich rzeczą przeszłości i przykładem dla innych.
57; A kiedy był przedstawiony syn Marii jako przykład, oto twój lud odwrócił się od niego.
58; I powiedzieli: “Czy nasi bogowie nie są lepsi niż Jezus?” Oni przytoczyli ci ten przykład tylko dla sprzeczki. Oni są przecież ludem skłonnym do sporu.
59; On jest tylko sługą, którego obdarzyliśmy dobrocią i którego uczyniliśmy przykładem dla synów Izraela.
60; I jeślibyśmy chcieli, uczynilibyśmy z was aniołów, którzy by was zastąpili na ziemi.
61; On jest, zaprawdę, zwiastunem Godziny! Nie powątpiewajcie o niej i postępujcie za mną! To jest droga prosta.
62; I niech was nie zwiedzie szatan on jest waszym wrogiem jawnym.
63; A kiedy przyszedł Jezus z jawnymi dowodami, powiedział: “Przyszedłem do was z mądrością i wyjaśnię wam nieco z tego, w czym się różnicie. Bójcie się więc Boga i słuchajcie mnie!
64; Zaprawdę, Bóg jest moim Panem i waszym Panem! Przeto czcijcie Go! To jest droga prosta!”
65; Lecz różne partie spośród nich poróżniły się między sobą. Biada więc niesprawiedliwym z powodu kary Dnia bolesnego!
66; Czy, oni oczekują czegoś innego niż Godziny, która przyjdzie do nich nagle, kiedy nawet nie będą przeczuwali?
67; Tego Dnia przyjaciele będą dla siebie wrogami, z wyjątkiem ludzi bogobojnych.
68; “O słudzy moi! Nie obawiajcie się tego Dnia i nie bądźcie smutni!
69; Wy, którzyście uwierzyli w Nasze znaki i poddali się całkowicie!
70; Wejdźcie do Ogrodu, wy i wasze żony, będziecie uradowani!”
71; Wśród nich będą krążyć podawane im naczynia ze złota i puchary; będzie w nich to, czego dusze zapragną i czym rozkoszują się oczy. I będziecie przebywać tam na wieki.
72; Taki jest ten Ogród, który wam będzie dany w dziedzictwo za to, co czyniliście.
73; Będą tam obfite owoce, z których będziecie jedli.
74; Zaprawdę, grzesznicy w karze Gehenny będą przebywać na wieki!
75; Nie doznają w niej ulgi i pozostaną tam w rozpaczy.
76; I nie My byliśmy dla nich niesprawiedliwi, lecz oni sami czynili niesprawiedliwość.
77; I będą krzyczeć: “O Maliku! Niech twój Pan skończy z nami!” On powie: “Wy musicie pozostać!”
78; My przyszliśmy do was z prawdą, lecz, zaiste, większość z was odczuwa wstręt do prawdy.
79; Czy oni przygotowali jakąś chytrą sprawę? bo My przygotowujemy!
80; Czy sądzą, że My nie słyszymy ich tajemnych myśli i rozmów poufnych? Przeciwnie! Nasi posłańcy są przy nich, zapisują!
81; Powiedz: “Jeśli Miłosierny posiada syna, ja jestem pierwszy z czcicieli!”
82; Chwała niech będzie Panu niebios i ziemi, Panu Tronu, będącemu ponad to, co Jemu przypisują!
83; Pozostaw ich więc! Niech oni się pogrążają i niech się zabawiają, aż spotkają ten Dzień, który im został obiecany!
84; On jest Tym, który jest Bogiem w niebie i który jest Bogiem na ziemi. On jest Mądry, Wszechwiedzący!
85; Błogosławiony niech będzie Ten, do którego należy królestwo niebios i ziemi i to, co jest między nimi! On posiada wiedzę o Godzinie! Do Niego zostaniecie sprowadzeni!
86; Ci, których oni wzywają poza Nim, nie posiadają żadnej władzy wstawiennictwa, z wyjątkiem tych, którzy świadczą o prawdzie i posiadają wiedzę.
87; I jeśli ich zapytasz: “Kto was stworzył?”, oni z pewnością powiedzą: “Bóg. Jakże oni są oszukani!
88; I jeszcze powiedział Posłaniec: “O Panie mój ! Tamci – to są ludzie, którzy nie wierzą!”
89; Jednak przebacz im i powiedz: “Pokój!” Potem oni się dowiedzą!