Polish Quran | Czytaj Koran

Chapter 37 (Sura 37)
1; Chwała niech będzie Temu, w którego ręku jest władza królewska nad każdą rzeczą! Do Niego będziecie sprowadzeni!
2; Na tych, którzy stoją w szeregach,
3; I tych, którzy odpędzają gwałtownie,
4; I tych, którzy recytują napomnienie!
5; Zaprawdę, wasz Bóg jest Jeden!
6; Pan niebios i ziemi, i tego, co jest między nimi, i Pan wschodów!
7; Oto ozdobiliśmy najniższe niebo ozdobą z gwiazd,
8; Również dla ochrony przed wszelkim szatanem buntownikiem.
9; Oni nie mogą przysłuchiwać się najwyższej radzie; rażeni ze wszystkich stron,
10; Są odpędzani; i dla nich będzie kara nieustanna;
11; Chyba że któryś z nich uchwyci jakiś fragment, lecz wtedy idzie w ślad za nim płomień przenikający.
12; Zapytaj więc ich: Czy oni są silniejsi w budowie fizycznej od innych, których stworzyliśmy? My przecież stworzyliśmy ich z lepkiej gliny.
13; Tak ty się dziwisz, a oni się wyśmiewają!
14; I kiedy im się przypomina, oni sobie nie przypominają,
15; A kiedy widzą znak, to się wyśmiewają;
16; I mówią: “To są czary oczywiste!
17; Czyż kiedy pomrzemy i kiedy się staniemy prochem i kośćmi, czyż naprawdę zostaniemy wskrzeszeni,
18; My i nasi praojcowie?”
19; Powiedz: “Tak! I będziecie pokorni!”
20; I będzie tylko jeden krzyk, i wtedy zobaczą,
21; I powiedzą: “Biada nam! To jest Dzień Sądu!”
22; To jest Dzień Rozstrzygnięcia, który uznaliście za kłamstwo!
23; Zbierzcie tych, którzy byli niesprawiedliwi, i ich żony, i to, co oni czcili
24; Poza Bogiem, i poprowadźcie ich ku drodze do piekła!
25; Zatrzymajcie ich, bo będą zapytani:
26; “Cóż z wami? Nie pomagacie sobie wzajemnie?”
27; Przeciwnie! Oni dzisiaj są całkowicie poddani.
28; Zbliżają się do siebie i pytają jeden drugiego.
29; Oni mówią: “Wy przecież przychodziliście do nas z prawej strony. ”
30; Ci powiedzą: “Nie, przeciwnie, wy nie byliście wierzącymi
31; I my nie mieliśmy nad wami żadnej władzy; byliście ludem buntowników.
32; Sprawdziło się na nas słowo naszego Pana, – my, z pewnością, zakosztujemy!
33; My więc zaprowadziliśmy was na bezdroża, bo sami byliśmy błądzącymi.
34; I oto oni, tego Dnia, będą współuczestnikami w karze.
35; Oto w ten sposób postępujemy z grzesznikami!
36; Zaprawdę, kiedy im mówiono: “Nie ma boga, jak tylko Bóg!” – oni wbijali się w pychę.
37; Mówili: “Czyż porzucimy naszych bogów dla jakiegoś opętanego poety?”
38; Wcale nie! On przyszedł z prawdą i potwierdził prawdziwość posłańców.
39; Wy na pewno zakosztujecie kary bolesnej!
40; Będzie wam zapłacone tylko za to, co czyniliście.
41; Z wyjątkiem sług Boga, szczerze oddanych.
42; Dla nich będzie zaopatrzenie znane:
43; Owoce; i będą uhonorowani
44; W Ogrodach szczęśliwości,
45; Spoczywając na łożach, zwróceni twarzami ku sobie.
46; Będą wokół nich krążyć z pucharem napoju ze źródła
47; Czystego – rozkoszy dla pijących.
48; Nie powoduje on zamroczenia ani nie doznają od niego znużenia.
49; I przy nich będą dziewice skromnie patrzące, o dużych oczach,
50; Podobne do pereł ukrytych.
51; Będą podchodzić jedni do drugich, zadając sobie wzajemnie pytania.
52; Jeden z nich powie: “Miałem towarzysza, który mówił:
53; Czy ty jesteś spośród tych, którzy przyjmują prawdę?
54; Czy kiedy pomrzemy i kiedy staniemy się prochem i kośćmi, to czy będziemy sądzeni”
55; I powie: “Czy zechcecie popatrzyć w dół?”
56; Wtedy on przyjrzy się i zobaczy swego towarzysza w środku piekła.
57; I powie: “Na Boga! Ty mnie omal nie zgubiłeś.
58; Gdyby nie dobroć mojego Pana, to na pewno byłbym wśród skazanych.
59; Czyż my nie pomarliśmy
60; Naszą pierwszą śmiercią i nie spotkała nas kara?”
61; Zaprawdę, to jest ogromne osiągnięcie!
62; Dla czegoś podobnego niech pracują pracujący.
63; Czyż to jest lepsze jako ugoszczenie, czy też drzewo Az-Zakkum?
64; Oto My umieściliśmy je jako próbę dla sprawiedliwych.
65; To jest bowiem drzewo, które wyrasta z dna piekła.
66; Jego owoce są jak głowy szatanów.
67; Oni będą z niego jedli i będą napełniali swoje brzuchy.
68; Potem otrzymają do picia mieszaninę z wrzącej wody.
69; Potem, zaprawdę, nastąpi ich powrót do piekła.
70; Oni znaleźli swoich ojców, którzy zabłądzili;
71; I poszli szybko ich śladami.
72; A przed nimi zabłądziła większość dawnych przodków.
73; A przecież posyłaliśmy do nich ostrzegających.
74; I popatrz, jaki był ostateczny koniec tych ostrzeganych;
75; Z wyjątkiem szczerych sług Boga!
76; Wzywał Nas Noe. – Jakże wspaniali są ci, którzy dali posłuch! –
77; I uratowaliśmy go i jego rodzinę od strasznego nieszczęścia.
78; I uczyniliśmy, iż jego potomstwo przetrwało.
79; I uwieczniliśmy go wśród potomnych:
80; “Pokój Noemu wśród światów!”
81; Tak My wynagradzamy czyniących dobro.
82; On jest przecież wśród Naszych sług wierzących!
83; Potem potopiliśmy innych.
84; Zaprawdę, wśród jego zwolenników był Abraham.
85; Kiedy on przyszedł do swego Pana, z czystym sercem,
86; Powiedział do swojego ojca i do swego ludu: “Co wy czcicie?
87; Czy zmyślonego kłamstwa, boga poza Bogiem, szukacie?
88; A cóż myślicie o Panu światów?”
89; Wtedy popatrzył on uważnie na gwiazdy
90; I powiedział: “Zaprawdę, jestem chory!”
91; I oni odwrócili się do niego plecami.
92; Wtedy on skierował się ukradkiem do ich bogów i powiedział:
93; Dlaczego wy nie jecie? Dlaczego wcale nie mówicie?”
94; I on zwrócił się ku nim, uderzając ich prawą ręką.
95; Wtedy zbliżyli się do niego pospiesznie.
96; On powiedział: “Czy wy czcicie to, co wykuliście?
97; A Bóg stworzył was i to, co wy tworzycie.”
98; Oni powiedzieli: “Zbudujcie jemu budowlę i wrzućcie go w ogień palący!”
99; I oni uknuli na niego podstęp, lecz My sprawiliśmy, iż oni znaleźli się na dole.
100; I on powiedział: “Oto ja idę do mego Pana, On mnie poprowadzi drogą prostą.
101; Panie Mój! Obdarz mnie kimś sprawiedliwym!”
102; I obwieściliśmy mu radosną wieść: chłopca wspaniałomyślnego.
103; A kiedy ten doszedł już do wieku, kiedy mógł razem z nim się trudzić, on powiedział: “Synu mój ! Oto widziałem siebie we śnie, zabijającego ciebie na ofiarę. Rozważ więc, co o tym myślisz?” Powiedział: “O mój ojcze! Czyń, co ci nakazano! Ty mnie znajdziesz cierpliwym, jeśli tak zechce Bóg!”
104; A kiedy obaj poddali się całkowicie i kiedy on rzucił go twarzą na ziemię,
105; Zawołaliśmy do niego: Abrahamie!
106; Widzenie senne wziąłeś za prawdę. W ten sposób nagradzamy czyniących dobro.
107; Zaprawdę, to jest doświadczenie oczywiste!”
108; I okupiliśmy go wielką ofiarą.
109; I uwieczniliśmy go wśród potomnych:
110; “Pokój Abrahamowi!”
111; W ten sposób nagradzamy tych, którzy czynią dobro!
112; On jest, zaprawdę, wśród Naszych wiernych sług!
113; I obwieściliśmy mu radosną wieść: Izaaka, proroka spośród sprawiedliwych.
114; I pobłogosławiliśmy jemu i Izaakowi. A spośród jego potomstwa niektórzy czynią dobro, a inni czynią zło sobie samym, w sposób oczywisty.
115; I już okazaliśmy dobroć Mojżeszowi i Aaronowi.
116; Wybawiliśmy ich obydwu, i ich lud, od ogromnego nieszczęścia.
117; Pomogliśmy im i oni zostali zwycięzcami.
118; I daliśmy im Księgę jasną;
119; I poprowadziliśmy ich drogą prostą.
120; I uwieczniliśmy ich wśród potomnych:
121; “Pokój Mojżeszowi i Aaronowi!”
122; Tak My wynagradzamy czyniących dobro!
123; Oni obydwaj należą do Naszych sług wierzących.
124; I Eliasz, zaprawdę, był jednym z posłańców!
125; Oto powiedział on do swego ludu:
126; “Czyż nie będziecie bogobojni? Czyż będziecie wzywać Balla, a pozostawicie najlepszego ze stwórców,
127; Boga, Pana waszego i Pana waszych praojców?”
128; Lecz oni uznali go za kłamcę i na pewno będą skazani,
129; Z wyjątkiem szczerych sług Boga.
130; I uwieczniliśmy go wśród późniejszych pokoleń.
131; Pokój Eliaszowi!
132; W ten sposób nagradzamy tych, którzy czynią dobro.
133; On jest wśród Naszych sług wierzących.
134; I, zaprawdę, Lot był jednym z posłańców!
135; Oto uratowaliśmy jego i jego rodzinę, wszystkich razem,
136; Z wyjątkiem starej kobiety, będącej wśród pozostających w tyle.
137; Potem wytraciliśmy innych.
138; I oto wy przechodzicie mimo nich rankiem
139; I nocą. Czyż wy nie rozumiecie?
140; I, zaprawdę, Jonasz był jednym z posłańców!
141; Oto uciekł on na statek załadowany.
142; I rzucał losy, i znalazł się między przegrywającymi.
143; I połknęła go ryba, kiedy zasłużył na naganę.
144; I gdyby nie był między wysławiającymi,
145; To z pewnością pozostałby w jej brzuchu aż do Dnia, kiedy ludzie będą wskrzeszeni.
146; Potem rzuciliśmy go na pustkowie i był chory.
147; I spowodowaliśmy, iż wyrosło nad nim drzewo z dyniowatych – jaktin.
148; Wtedy wysłaliśmy go do stu tysięcy albo jeszcze więcej.
149; 0ni uwierzyli. Pozwoliliśmy im więc używać do pewnego czasu.
150; Zapytaj ich: “Czy twój Pan ma córki, a oni posiadają synów?
151; Czyż My stworzyliśmy aniołów jako istoty żeńskie i oni mogą to poświadczyć?”
152; Czyż oni w swoim oszczerstwie pójdą tak daleko, że będą mówili:
153; “Bóg zrodził”? Zaprawdę, oni są kłamcami!
154; Czy On wybrał córki ponad synami?
155; Cóż z wami? Jak wy sądzicie?
156; Czy się nie opamiętacie?
157; Albo czy macie władzę oczywistą?
158; Przynieście więc waszą Księgę, jeśli jesteście prawdomówni!
159; Oni ustanowili między Nim a dżinami jakieś pokrewieństwo. A przecież dżiny wiedzą, że oni będą zganieni
160; – Chwała niech będzie Bogu, który jest ponad to, co oni opisują! –
161; Oprócz szczerych sług Boga!
162; Zaprawdę, wy i to, co czcicie,
163; Potraficie skusić przeciw Niemu
164; Jedynie tych, którzy się będą palić w ogniu piekielnym.
165; I nie ma wśród nas nikogo, kto by nie miał oznaczonego miejsca.
166; My stoimy w szeregach
167; I głosimy chwałę!
168; I zaprawdę niewierni mówili:
169; “Gdybyśmy mieli napomnienie od przodków,
170; To na pewno bylibyśmy szczerymi sługami Boga!”
171; Lecz oni nie uwierzyli w Niego. I niebawem się dowiedzą.
172; Nasze słowo zostało dane wcześniej Naszym sługom posłańcom.
173; Oni z pewnością zostaną wspomożeni.
174; Zaprawdę, Nasze zastępy będą zwycięskie!
175; Odwróć się więc od nich na pewien czas
176; I przyglądaj się im; oni niebawem zobaczą!
177; Czyżby chcieli przyśpieszyć Naszą karę?
178; Kiedy ona znajdzie się już na ich podwórzu, to nieszczęsny będzie ranek dla tych, którzy byli ostrzegani!
179; Odwróć się więc od nich na pewien czas
180; I przyglądaj się im; oni niebawem zobaczą!
181; Chwała niech będzie twojemu Panu, Panu potęgi, który jest ponad to, co oni opisują!
182; I pokój posłańcom!