Polish Quran | Czytaj Koran

Chapter 12 (Sura 12)
1; Do Boga należy to, co skryte w niebiosach i na ziemi; i do Niego powraca wszelka sprawa . Więc czcij Go i zaufaj Mu ! Twój Pan nie jest niedbały względem tego, co czynicie!
2; Alif. Lam. Ra. To są znaki Księgi jasnej.
3; My zesłaliśmy ją w postaci Koranu arabskiego – być może, potraficie zrozumieć.
4; Przez objawienie tobie tego Koranu My przekażemy ci najpiękniejsze opowiadanie, chociaż byłeś wśród niedbałych.
5; Oto powiedział Józef do swego ojca: “O mój ojcze! Zobaczyłem jedenaście gwiazd i słońce, i księżyc; widziałem je, jak mi wybijały pokłony.”
6; On powiedział: “O mój synu! Nie opowiadaj tego widzenia twoim braciom, bo oni uknują przeciwko tobie podstęp. Zaprawdę, szatan jest dla człowieka wrogiem oczywistym!
7; W ten sposób wybiera ciebie twój Pan i nauczy cię wyjaśniania wydarzeń; On dopełni Swojej dobroci względem ciebie i względem rodu Jakuba, tak jak dopełnił jej poprzednio względem twoich dwóch ojców: Abrahama i Izaaka. Zaprawdę, twój Pan jest wszechwiedzący, mądry!”
8; Z pewnością w Józefie i w jego braciach były znaki dla tych, którzy pytają!
9; Oto oni powiedzieli: “Zapewne, Józef i jego brat są milsi naszemu ojcu niż my, a przecież my jesteśmy gromadą. Zaprawdę, nasz ojciec jest w oczywistym błędzie!
10; Zabijcie Józefa albo wyrzućcie go na obcą ziemię! Wtedy ku wam zwróci się oblicze ojca i będziecie wtedy ludźmi prawymi.”
11; Powiedział jeden z nich: “Nie zabijajcie Józefa, lecz wrzućcie go w głębinę studni, a odnajdzie go jakaś karawana; jeśli już chcecie to uczynić.”
12; Oni powiedzieli: “O nasz ojcze! Dlaczego ty nam nie dowierzasz, jeśli chodzi o Józefa? Zaprawdę, my jesteśmy jego szczerymi doradcami!
13; Poślij go z nami jutro! On się ucieszy i zabawi, a my będziemy nad nim czuwać.”
14; On powiedział: “Zasmuci mnie to z pewnością, jeśli z nim pójdziecie. Obawiam się, że pożre go wilk, jeśli nie będziecie go pilnowali.”
15; Oni powiedzieli: “Jeśli pożre go wilk – a jest nas przecież gromada – to i my poniesiemy stratę.”
16; I kiedy poszli z nim, i zgodzili się, aby go wrzucić w głębinę studni, My objawiliśmy mu: “Ty im wyjawisz tę ich sprawkę, kiedy oni nie będą nawet przeczuwali.”
17; I przyszli do swego ojca wieczorem, i płakali.
18; Powiedzieli: “O ojcze nasz! Urządzaliśmy sobie wyścigi i pozostawiliśmy Józefa przy naszych rzeczach, i pożarł go wilk. Ty nam nie uwierzysz, nawet jeślibyśmy mówili prawdę.”
19; I przynieśli jego koszulę zaplamioną fałszywą krwią. I on powiedział: “Tak, wasze dusze podsunęły wam ten czyn, lecz cierpliwość jest piękna. U Boga należy szukać pomocy w tym, co wy opisujecie.”
20; I przybyła karawana; wysłali swego człowieka dla zaczerpnięcia wody; on spuścił w dół swój bukłak i powiedział: “O, jaka radosna wiadomość! Oto młodzieniec!” Oni go ukryli jako towar, lecz Bóg wiedział, co oni zamierzali uczynić.
21; Sprzedali go za mizerną cenę, za niewiele dirhemów, ponieważ nie interesowali się nim.
22; I powiedział ten z Egiptu, który go wykupił, do swojej żony: “Przygotuj mu godne mieszkanie! Być może, będzie on dla nas pożyteczny, albo weźmiemy go za syna. ” W ten sposób urządziliśmy Józefa na tej ziemi, aby go nauczyć wyjaśniania wydarzeń. Bóg zwycięsko dopełnia Swojego dzieła, lecz większość ludzi nie wie.
23; A kiedy doszedł do dojrzałości, daliśmy mu mądrość i wiedzę. W ten sposób My nagradzamy czyniących dobro.
24; Ta, w której domu on przebywał, próbowała go uwieść; zamknęła drzwi mówiąc: “Chodź tutaj!” On powiedział: “Niech mnie Bóg uchroni! Zaprawdę, On – mój Pan, dał mi piękne miejsce schronienia! Zaprawdę, nie bądź szczęśliwi ludzie niesprawiedliwi!”
25; Ona bardzo go pragnęła; i on też by jej mocno zapragnął, gdyby nie zobaczył dowodów swego Pana. Tak się stało, abyśmy mogli odsunąć od niego zło i niegodziwość. Zaprawdę, on należy do Naszych szczerych sług!
26; Oboje pobiegli szybko do drzwi; ona podarła jego koszulę z tyłu; i przy drzwiach spotkali jej pana; ona powiedziała: “Jaka jest zapłata dla tego, kto chciał zaszkodzić twojej rodzinie? Chyba tylko więzienie albo kara dotkliwa!”
27; Józef powiedział: “Ona nastawała na mnie.” I znalazł się pewien świadek z jej rodziny: “Jeśli jego koszula została rozerwana z przodu, to ona mówi prawdę, a on jest kłamcą.
28; A jeśli jego koszula została rozerwana z tyłu, to ona skłamała, a on jest prawdomówny.”
29; Pan zobaczył jego koszulę rozerwaną z tyłu i powiedział: “Oto jeden z waszych kobiecych podstępów; zaprawdę, wasz podstęp jest wielki!”
30; Józefie, oddal się! A ty proś o przebaczenie za swój grzech! Ty przecież jesteś tą, która zgrzeszyła!
31; I mówiły kobiety w mieście: “Żona możnego kusi swego sługę, on rozpalił w niej miłość. Widzimy ją w jawnym błędzie!”
32; A kiedy ona posłyszała ich złośliwość, posłała po nie; przygotowała dla nich ucztę i dała każdej z nich nóż. Powiedziała: “Wyjdź im naprzeciw!” A kiedy one go zobaczyły, wpadły w taki zachwyt, że pocięły sobie ręce, i powiedziały: “Niech Bóg uchowa! To nie jest człowiek śmiertelny! To nie kto inny, jak tylko szlachetny anioł!”
33; Ona powiedziała: “Oto macie tego, z czyjego powodu ganiłyście mnie! Chciałam go uwieść, lecz on się obronił. Jeśli on nie uczyni tego, co mu nakazuję, to zostanie uwięziony i znajdzie się w liczbie nędznych.”
34; On powiedział: “Panie mój! Więzienie jest milsze dla mnie aniżeli to, do czego one mnie namawiają: Ale jeśli Ty nie odwrócisz mnie od ich chytrości, to ja się ku nim skłonię i znajdę się w liczbie głupców.”
35; I wysłuchał go Pan, i odwrócił od niego ich chytrość. Zaprawdę, On jest Słyszący, Wszechwiedzący!
36; A kiedy ujrzeli znaki, wydało im się właściwe uwięzić go na pewien czas.
37; I weszli z nim do więzienia dwaj młodzieńcy. Jeden z nich powiedział: “Oto widzę siebie, jak wyciskam winogrona!” I powiedział drugi: “Oto widzę siebie, jak niosę na głowie chleb, z którego jedzą ptaki! Daj nam wyjaśnienie tego. Zaprawdę, widzimy, iż jesteś z liczby czyniących dobro!”
38; On powiedział: “Jeszcze nie otrzymacie jedzenia, które jest wam podawane, a ja wyjaśnię wasze widzenia, zanim one się spełnią. Oto czego nauczył mnie dla was mój Pan. Oto porzuciłem religię ludzi, którzy nie wierzą w Boga i którzy nie wierzą w życie ostateczne.
39; I poszedłem za religią moich ojców, Abrahama, Izaaka i Jakuba. My nie możemy dodawać Bogu niczego za współtowarzysza. To jest łaska Boga dla nas i dla ludzi. Lecz większość ludzi jest niewdzięczna.
40; O wy, towarzysze więzienia! Czy podzieleni panowie są lepsi, czy Bóg – Jeden, Wszechpotężny?
41; Ci, których wy czcicie, poza Nim, to są tylko imiona, którymi wy ich nazwaliście – wy i wasi ojcowie. Bóg nie zesłał z nimi żadnej władzy. Sąd należy tylko do Boga. On rozkazał; abyście czcili tylko Jego. To jest religia prawdziwa, lecz większość ludzi nie wie.
42; O wy, obaj towarzysze więzienia! Jeden z was będzie poił swojego pana winem; a drugi będzie ukrzyżowany i ptaki będą dziobały jego głowę. Rozstrzygnięta została sprawa, w której zasięgacie mojej rady.”
43; I powiedział on do tego, o którym myślał, że się wyratuje: “Wspomnij mnie u twego pana!” Lecz szatan kazał mu zapomnieć o tym i Józef pozostał w więzieniu przez kilka lat.
44; I powiedział kr6l: “Oto widzę siedem krów tłustych, które zjada siedem krów chudych. I widzę siedem kłosów zielonych i siedem kłosów suchych. O wy, starszyzno! Wyjaśnijcie mi moje widzenie, jeśli potraficie tłumaczyć widzenia.”
45; Oni powiedzieli: “To jest tylko skłębienie marzeń sennych, a my nie umiemy tłumaczyć snów.”
46; I powiedział ten z dwóch, który się uratował: – bo sobie przypomniał po pewnym czasie – “Ja wam dam wytłumaczenie, pozwólcie mi pójść!”
47; “O Józefie, mężu sprawiedliwy! Daj nam wyjaśnienie, co znaczą te krowy tłuste, które pożera siedem krów chudych; i siedem kłosów zielonych, i siedem wyschniętych! Być może, ja powrócę do ludzi. Być może, oni się dowiedzą.”
48; On powiedział: “Będziecie zasiewać przez siedem lat, trudząc się jak zwykle. To, co zbierzecie jako żniwo, pozostawcie w kłosach, oprócz niewielkiej ilości tego, co będziecie jedli.
49; Następnie nadejdzie siedem lat trudnych, które zjedzą to, co dla nich przygotowaliście, oprócz niewielkiej ilości, którą zachowacie.
50; Następnie przyjdzie jeden rok, kiedy ludziom zostanie zesłany deszcz i kiedy pójdą do tłoczni.”
51; Powiedział król: “Przyprowadźcie mi go!” Kiedy przyszedł do niego posłaniec, on powiedział: “Wróć do twojego pana i zapytaj go, jakie były zamysły kobiet, które sobie pocięły ręce? Zaprawdę, mój Pan zna doskonale ich podstęp!”
52; Powiedział: “Jakie były wasze zamiary, kiedy starałyście się skusić Józefa?” One powiedziały: “Uchowaj Boże! My nie mamy mu nic złego do zarzucenia.” Powiedziała żona możnego: “Teraz wyszła na jaw prawda. Oto starałam się go skusić, lecz on jest z liczby prawdomównych!”
53; “To zostało wyjaśnione, aby wiedział pan, że ja nie oszukałem go potajemnie i że Bóg nie kieruje podstępem zdrajców.
54; Ja wcale nie uniewinniam mojej duszy, dusza bowiem pobudza do złego, jeśli tylko nie zmiłuje się mój Pan. Zaprawdę, mój Pan jest przebaczający, litościwy!”
55; I powiedział król: “Przyprowadźcie go do mnie! Ja zatrzymam go dla siebie.” A kiedy Józef przemówił do niego, król powiedział: “Oto jesteś dzisiaj u nas poważany, godny zaufania!”
56; Powiedział: “Postaw mnie nad spichlerzami tej ziemi! Ja jestem dobrym strażnikiem, umiejętnym.”
57; W ten sposób umocniliśmy Józefa na tej ziemi, aby mógł zamieszkać tam, gdzie chciał. My dosięgamy Naszym miłosierdziem tego, kogo chcemy, i nie gubimy nagrody należnej czyniącym dobro.
58; A nagroda życia ostatecznego jest lepsza dla tych, którzy uwierzyli i byli bogobojni.
59; A kiedy przybyli bracia Józefa i weszli do niego, on ich poznał, lecz oni go nie poznali.
60; A kiedy zaopatrzył ich w zapasy, powiedział: “Przyprowadźcie mi waszego brata urodzonego z waszego ojca. Czyż nie widzicie, że daję pełną miarę i że jestem najlepszym z gospodarzy?
61; Jeśli go nie przyprowadzicie, to nie będziecie u mnie mieć miary i więcej się do mnie nie zbliżajcie.”
62; Oni powiedzieli: “Będziemy się starali uzyskać to od ojca, i uczynimy to z pewnością!”
63; Józef powiedział swoim sługom: “Włóżcie ich towar w ich juki podróżne; może oni to zauważą, kiedy powrócą do swojej rodziny; może oni powrócą!”
64; Kiedy powrócili do swojego ojca, powiedzieli : “O ojcze nasz Odmówiono nam miary zboża. Poślij więc z nami naszego brata, zdobędziemy wtedy naszą miarę. Zaprawdę, będziemy czuwać nad nim!”
65; On powiedział: “Czyż mogę wam go powierzyć, tak jak wam powierzyłem kiedyś jego brata? Lecz Bóg jest najlepszym stróżem! On jest Najmiłosierniejszy spośród tych, którzy okazują miłosierdzie!”
66; A kiedy otworzyli juki podróżne, znaleźli swój towar, który im został zwrócony. Powiedzieli: “O ojcze nasz! Czego mamy jeszcze pragnąć? Nasz towar został nam zwrócony. My zaopatrzymy naszą rodzinę w żywność; będziemy strzec naszego brata; i otrzymamy o jeden więcej ładunek wielbłąda. To jest ładunek nieznaczny.”
67; On powiedział: “Ja nie wyślę go z wami, dopóki nie złożycie przysięgi wobec Boga, iż na pewno przywieziecie go do mnie z powrotem; chyba że zostaniecie otoczeni.” A kiedy oni złożyli mu przysięgę, on powiedział: “Bóg jest poręczycielem tego, co mówimy!”
68; I powiedział: “O synowie moi! Nie wchodźcie przez jedną bramę, lecz wchodźcie różnymi bramami! Ja nie mogę wam nic pomóc wobec Boga: Władza należy tylko do Boga. Ja Jemu zaufałem i niech Jemu zaufają
69; A chociaż weszli tak, jak nakazał im ich ojciec, to nie posłużyło im w niczym wobec Boga. Było to bowiem tylko pragnienie w duszy Jakuba, które on wypowiedział. On przecież posiadał wiedzę, ponieważ My mu ją daliśmy. Lecz większość ludzi nie wie.
70; Kiedy oni przyszli do Józefa, on wziął do siebie swego brata i powiedział: “Ja jestem twoim bratem, nie rozpaczaj z powodu tego, co oni uczynili.”
71; A kiedy przygotował im ich zaopatrzenie, umieścił kielich w sakwie jednego brata, a potem herold ogłosił: “O wy, wielbłądnicy! jesteście złodziejami!”
72; Oni powiedzieli, kiedy podeszli do nich: “Czego szukacie?”
73; Powiedzieli: “Poszukujemy kielicha króla; ten, kto go przyniesie, otrzyma ładunek wielbłąda. I ja za to gwarantuję!”
74; Oni powiedzieli: “Na Boga! Wy przecież wiecie, że nie przyszliśmy tutaj, aby szerzyć zgorszenie na tej ziemi, i nie jesteśmy złodziejami.”
75; Powiedzieli: “A jaka będzie zapłata za to, jeśli jesteście kłamcami?”
76; Oni powiedzieli: “Zapłatą będzie ten, w którego sakwie to znajdziecie – a więc on sam będzie zapłatą. Tak my płacimy niesprawiedliwym!”
77; I Józef zaczął od innych sakw, zanim zabrał się do sakwy swego brata. Potem wyciągnął kielich z sakwy swego brata. Podsunęliśmy ten podstęp Józefowi, ponieważ on nie mógłby zabrać swego brata – według prawa króla – jeśliby nie zechciał tego Bóg. My wywyższamy o stopnie tego, kogo chcemy. A nad każdym posiadającym wiedzę jest wszechwiedzący.
78; Oni powiedzieli: “Jeśli on ukradł, to jego brat ukradł wcześniej.” Józef zachował to w tajemnicy w swojej duszy i nie ujawnił im tego. Powiedział: “Wy jesteście w gorszej sytuacji. A Bóg wie najlepiej, co wy opisujecie.”
79; Oni powiedzieli: “O możny panie! Zaprawdę, on ma bardzo starego ojca; weź jednego z nas na jego miejsce! My przecież widzimy, że ty jesteś z liczby czyniących dobro!”
80; On powiedział: “Niech Bóg broni, żebyśmy brali kogoś innego niż tego, u którego znaleźliśmy naszą własność! Wtedy bylibyśmy niesprawiedliwymi.”
81; A kiedy już byli zrozpaczeni o niego, zaczęli naradzać się na osobności. Powiedział starszy z nich: “Czyż nie wiecie, że ojciec wasz wziął od was przysięgę wobec Boga? A przedtem postąpiliście niedbale w stosunku do Józefa. Ja więc nie opuszczę tej ziemi, dopóki nie pozwoli mi mój ojciec, albo niech rozstrzygnie za mnie Bóg. On jest najlepszym z sędziów.
82; Wracajcie do waszego ojca i powiedzcie mu: ŤO ojcze nasz! Zaprawdę, twój syn popełnił kradzież; my zaświadczamy tylko to, co wiemy; nie jesteśmy stróżami tego, co skryte.
83; Zapytaj mieszkańców miasta, w którym byliśmy, i karawany, z którą przybyliśmy. My przecież mówimy prawdę”
84; On powiedział: “Wcale nie! Wasze dusze podsunęły wam jakąś myśl. Lecz cierpliwość jest piękna! Być może, Bóg przyprowadzi mi ich wszystkich! Zaprawdę, On jest Wszechwiedzący, Mądry!”
85; I odwrócił się od nich, i powiedział: “O biada mi z powodu Józefa!” I zbielały jego oczy ze smutku, i był bardzo przygnębiony.
86; Oni powiedzieli: “Na Boga! Przestań wspominać Józefa, inaczej bowiem całkowicie osłabniesz i doprowadzisz się do zguby!”
87; On powiedział: “Ja tylko żalę się Bogu na moją udrękę i na mój smutek. Ja wiem od Boga to, czego wy nie wiecie.
88; O synowie moi! Idźcie i dowiadujcie się o Józefa i jego brata! Nie powątpiewajcie w dobroć Boga! Zaprawdę w dobroć Boga powątpiewa tylko lud niewiernych!”
89; A kiedy przyszli do Józefa, powiedzieli: “O możny panie! Nieszczęście dotknęło nas i naszą rodzinę i niewiele przynosimy towaru. Wymierz nam pełną miarę i bądź dla nas miłosierny. Zaprawdę, Bóg nagradza miłosiernych!”
90; On powiedział: “Czy wiecie, co uczyniliście Józefowi i jego bratu w waszej nieświadomości?”
91; Oni powiedzieli: “Czy ty naprawdę jesteś Józefem?” On powiedział: “Ja jestem Józefem, a to jest mój brat. Bóg okazał nam dobroć. Zaprawdę, kto jest bogobojny i cierpliwy… – to przecież Bóg nie zgubi nagrody tych, którzy czynią dobro!”
92; Oni powiedzieli: “Na Boga! Bóg wyróżnił ciebie ponad nami, a my z pewnością byliśmy grzesznikami!”
93; On powiedział: Niech żadna nagana nie spadnie dziś na was! Niech Bóg wam przebaczy! On jest Najmiłosierniejszy z tych, którzy czynią miłosierdzie!
94; Zabierzcie tę moją koszulę i zarzućcie ją na twarz mojego ojca, a on przejrzy na oczy. I przyjdźcie do mnie z całą waszą rodziną.”
95; A kiedy karawana wyruszyła w drogę powrotną, powiedział ich ojciec: “Zaprawdę, ja czuję zapach Józefa! Tylko nie uważajcie mnie za mówiącego brednie.”
96; Oni powiedzieli: “Na Boga! Ty ciągle jesteś w dawnym błędzie!”
97; A kiedy przybył zwiastun radosnej nowiny i zarzucił koszulę na jego twarz, on odzyskał wzrok i powiedział: “Czyż wam nie mówiłem, że wiem od Boga to, czego wy nie wiecie?”
98; Oni powiedzieli: “O ojcze nasz! Proś o przebaczenie nam naszych grzechów! My przecież byliśmy grzesznikami.”
99; “Będę prosił dla was o przebaczenie mego Pana. Zaprawdę, On jest Przebaczający, Litościwy!”
100; A kiedy weszli oni do Józefa, on przyjął do siebie swoich rodziców i powiedział: “Wejdźcie do Egiptu bezpieczni, jeśli Bóg tak chce!”
101; A oni padli przed nim na twarz, wybijając pokłony. On powiedział: “O ojcze mój! Oto jest wyjaśnienie mego dawnego widzenia! Mój Pan uczynił je prawdą. On okazał mi dobroć: oto wyprowadził mnie z więzienia i przyprowadził was z pustyni, choć przedtem szatan zasiał niezgodę między mną i między moimi braćmi. Zaprawdę, mój Pan jest łagodny względem wszystkiego, co chce! Zaprawdę, On jest Wszechwiedzący, Mądry!
102; Panie mój! Ty mi dałeś nieco władzy królewskiej i nauczyłeś mnie tłumaczenia wydarzeń. Ty jesteś stwórcą niebios i ziemi i jesteś moim opiekunem na tym świecie i w życiu ostatecznym. Daj mi umrzeć poddanym Tobie całkowicie i dołącz mnie do sprawiedliwych!”
103; Oto jedno z opowiadań o tym, co skryte, które tobie objawiamy. Ty nie byłeś przy nich, kiedy oni uzgodnili swój zamysł i kiedy planowali chytrość.
104; I większa część ludzi, choćbyś bardzo tego chciał, nie będzie wierząca.
105; Ty nie żądasz od nich za to żadnej nagrody. To jest tylko napomnienie dla światów.
106; A ileż jest znaków w niebiosach i na ziemi, obok których oni przechodzą i od których się odwracają!
107; I większość z nich nie wierzy w Boga, i tylko dodają Mu współtowarzyszy.
108; Czy oni są pewni, że nie ogarnie ich kara Boża albo że nie zaskoczy ich Godzina, kiedy nawet nie będą przeczuwali?
109; Powiedz: “Oto jest moja droga! Ja wzywam do Boga na podstawie jasnego dowodu – ja i ci, którzy postępują za mną. Chwała niech będzie Bogu! Ja nie należę do bałwochwalców.”
110; My, przed tobą, posyłaliśmy tylko ludzi spośród mieszkańców miast, którym zsyłaliśmy objawienie. Czyż oni nie wędrowali po ziemi i czy nie widzieli, jaki był ostateczny koniec tych, którzy byli przed nimi? Przecież siedziba życia ostatecznego jest lepsza dla tych, którzy są bogobojni. Czy wy nie rozumiecie tego wcale?
111; A kiedy posłańcy popadli w rozpacz i sądzili, że zostali uznani za kłamców, przyszła do nich Nasza pomoc. I zostali uratowani ci, których chcieliśmy uratować. Lecz Nasza srogość nie może być odwrócona od ludzi grzesznych!