Polish Quran | Czytaj Koran

Chapter 23 (Sura 23)
1; I bądźcie gorliwi w walce za sprawę Boga gorliwością, na jaką On zasługuje! On was wybrał i nie uczynił żadnej trudności w waszej religii, religii waszego ojca Abrahama. On nazwał was muzułmanami, niegdyś i obecnie, aby Posłaniec był świadkiem dla was i abyście wy byli świadkami dla ludzi. Odprawiajcie więc modlitwę! Dawajcie jałmużnę! I trzymajcie się mocno Boga! On jest waszym Panem! Jakże to wspaniały Pan! Jakże to wspaniały Pomocnik!
2; Szczęśliwi są wierzący,
3; Którzy są pokorni w swoich modlitwach,
4; Którzy się odwracają od pustej gadaniny,
5; Którzy dają jałmużnę,
6; Którzy zachowują wstrzemięźliwość,
7; Z wyjątkiem swoich żon i tego, czym zawładnęła ich prawica, bo wtedy nie będą ganieni.
8; – a którzy pożądają inne, poza nimi, są występni –
9; Którzy strzegą powierzonych sobie depozytów i dochowują zobowiązań;
10; Którzy odprawiają swoje modlitwy.
11; Tacy są dziedzicami,
12; Którzy odziedziczą Raj, gdzie będą przebywać na wieki.
13; Stworzyliśmy człowieka z ekstraktu gliny.
14; Następnie umieściliśmy go – jako kroplę nasienia – w naczyniu solidnym.
15; Następnie stworzyliśmy z kropli nasienia grudkę krwi zakrzepłej; potem stworzyliśmy z tej grudki krwi zakrzepłej zalążek ciała; a z tego zalążka stworzyliśmy kości; wtedy oblekaliśmy te kości ciałem; następnie uczyniliśmy go innym stworzeniem. Niech będzie błogosławiony Bóg, najlepszy ze stwórców.
16; Następnie, z pewnością, pomrzecie,
17; A w Dniu Zmartwychwstania zostaniecie wskrzeszeni.
18; Stworzyliśmy ponad wami siedem dróg i nie byliśmy niedbali w dziele stworzenia:
19; Zesłaliśmy z nieba określoną ilość wody i utrzymaliśmy ją na ziemi; a przecież My mamy władzę ją usunąć.
20; I spowodowaliśmy, iż powstały dla was dzięki niej ogrody z palm i winnej latorośli; są tam obfite owoce, które wy zjadacie.
21; I drzewo wyrastające z góry Synaj, które wytwarza oliwę i przyprawę dla jedzących.
22; Oto dla was jest przykład w trzodach: My dajemy wam pić z tego, co znajduje się w ich brzuchach; i są w nich liczne dla was korzyści, z nich się też żywicie;
23; Wy na nich, tak samo jak na okręcie, jesteście przenoszeni.
24; Wysłaliśmy Noego do jego ludu i powiedział: “O ludu mój! Czcijcie Boga! Nie ma dla was żadnego boga oprócz Niego! Czyż wy nie będziecie bogobojni?!”
25; I starszyzna – ci z jego ludu, którzy nie uwierzyli – powiedziała: “To jest tylko człowiek jak wy; on chce się wywyższyć nad wami. A gdyby zechciał Bóg, to z pewnością zesłałby aniołów. My nie słyszeliśmy, żeby coś podobnego zdarzyło się u naszych dawnych przodków.
26; To tylko człowiek opętany przez dżiny; doglądajcie go więc przez jakiś czas!”
27; Noe powiedział: “Panie mój ! Dopomóż mi, . . ponieważ oni uznali mnie za kłamcę!” .
28; I objawiliśmy mu: Zbuduj statek na Naszych oczach i według Naszego objawienia! A kiedy przyjdzie Nasz rozkaz i kiedy kipi piec, wtedy wprowadź do niego ze wszystkiego stworzenia po parze i twoją rodzinę, oprócz tych spośród nich, przeciwko którym już poprzednio zostało wypowiedziane słowo. I nie przemawiaj do mnie w obronie tych, którzy byli niesprawiedliwi. Zaprawdę, oni zostaną zatopieni!
29; A kiedy urządzisz się, ty i ci, którzy są razem z tobą na statku, powiedz: “Chwała niech będzie Bogu, który nas wybawił od ludu niesprawiedliwych!”
30; I powiedz: “Panie mój i Pozwól mi przybić do jakiegoś błogosławionego miejsca! Ty jesteś najlepszym z tych, którzy doprowadzają do przystani!”
31; Zaprawdę, w tym są znaki! I My jesteśmy, z pewnością, doświadczającymi!
32; Po nich utworzyliśmy inne pokolenie.
33; I wysłaliśmy do nich posłańca spośród nich: “Czcijcie Boga! Nie ma dla was żadnego innego boga oprócz Niego! Czyż nie będziecie bogobojni?”
34; I powiedziała starszyzna z jego ludu, ci, którzy nie uwierzyli i którzy za kłamstwo uznali spotkanie rycia ostatecznego, i którym pozwoliliśmy się cieszyć dostatkiem w życiu tego świata: “To przecież tylko człowiek, podobnie jak wy; który je, co wy jecie, i który pije, co wy pijecie.
35; A jeśli posłuchacie człowieka podobnego do was, to z pewnością będziecie stratni!
36; Czy on obiecuje wam, że kiedy pomrzecie i staniecie się prochem i kośćmi, zostaniecie wyprowadzeni?
37; Daleko, daleko jest to, co wam zostało obiecane!
38; Nie ma tu nic innego, jak tylko nasze życie na tym świecie; umieramy i żyjemy, i nie będziemy wskrzeszeni!
39; Ten oto jest tylko człowiekiem, który wymyślił przeciwko Bogu kłamstwo. My jemu nie wierzymy.”
40; Powiedział: “Panie mój, dopomóż mi, ponieważ oni uznali mnie za kłamcę!”
41; Rzekł: “Wkrótce oni zapewne będą żałować!”
42; I słusznie pochwycił ich krzyk, i uczyniliśmy ich śmieciem. Precz z ludem niesprawiedliwych!
43; I stworzyliśmy po nich inne pokolenie.
44; Żaden naród nie wyprzedzi swego terminu ani go nie opróżni.
45; Następnie wysłaliśmy Naszych posłańców, jednego po drugim. Za każdym razem, kiedy przychodził do jakiegoś narodu jego posłaniec, oni go uważali za kłamcę. I tak posyłaliśmy jednych za drugimi, i sprawiliśmy, iż przeszli do legend. Precz z ludem niewiernych!
46; Potem posłaliśmy Mojżesza i jego brata Aarona, z Naszymi znakami i władzą oczywistą,
47; Do Faraona i jego starszyzny. Lecz oni wbili się w pychę i okazali się ludem dumnym.
48; Oni powiedzieli: “Czyż mamy wierzyć dwom śmiertelnikom podobnym do nas, skoro ich lud to nasi niewolnicy?”
49; I uznali ich obydwóch za kłamców, i znaleźli się wśród tych, którzy są zgubieni.
50; I daliśmy Mojżeszowi Księgę – być może, oni pójdą po drodze prostej!
51; I uczyniliśmy syna Marii i jego matkę znakiem. Daliśmy im schronienie na wzgórzu spokojnym i obfitym w źródła.
52; O wy, posłańcy! Jedzcie wyśmienite rzeczy i czyńcie dobro! Ja wiem doskonale, co wy czynicie.
53; Zaprawdę, ten wasz naród jest narodem jedynym. Ja jestem waszym Panem. Bójcie się Mnie!
54; Oni jednak podzielili się na różne sekty; i każda grupa cieszy się tym, co posiada.
55; Pozostaw ich więc w błędzie na pewien czas!
56; Czy, oni przypuszczają, że to, co My im dajemy w postaci majątku i synów,
57; Oznacza zachętę do czynienia dobrych dzieł? Przeciwnie! Oni nie są tego świadomi!
58; Zaprawdę, ci, którzy drżą z obawy przed swoim Panem,
59; Ci, którzy wierzą w znaki swego Pana,
60; Ci, którzy nie dodają współtowarzyszy swemu Panu,
61; Ci, którzy dają to, co dają, podczas gdy ich serca drżą, iż mają powrócić do swego Pana
62; – oto są ci, którzy się śpieszą ku dobrym uczynkom; oni są pierwsi w ich spełnianiu.
63; My nakładamy na każdą duszę tylko to, co jest w jej możliwości. My mamy Księgę, która mówi prawdę, i oni nie doznają niesprawiedliwości.
64; Jednak serca ich pod tym względem są w niepewności. Oni mają jeszcze za sobą inne czyny, oprócz tych, które stale popełniają.
65; A kiedy My ukarzemy tych spośród nich, którzy żyją w dostatku, wtedy oni będą błagać.
66; “Nie lamentujcie dzisiaj, przecież nie otrzymacie od Nas pomocy!
67; Moje znaki były wam recytowane, lecz wy obracaliście się na piętach,
68; Okazując dumę względem nich, i spędzaliście noc na pustych rozmowach.”
69; Czyż oni się nie zastanowili nad tym słowem, kiedy przyszło do nich to, co nie przyszło do ich pierwszych ojców?
70; Czyżby oni nie poznali swojego Posłańca, skoro się go wyrzekli?
71; Albo też czy powiedzą, iż jest on opętany przez dżiny? Przeciwnie, on przyszedł do nich z prawdą, lecz większość z nich nienawidzi prawdy.
72; A gdyby prawda poszła za ich namiętnościami, to, z pewnością, uległyby rozkładowi niebiosa i ziemia, i ci, którzy się w nich znajdują. Tak, przyszliśmy do nich z napomnieniem, lecz oni od napomnienia się odwrócili.
73; Albo czy ty żądasz od nich jakiejś daniny? Lecz obdarowanie pochodzące od twego Pana jest lepsze. On jest najlepszym z dających zaopatrzenie!
74; Ty wzywasz ich na pewno ku drodze prostej.
75; I, zaprawdę, ci, którzy nie wierzą w życie ostateczne, od tej drogi odchodzą.
76; A jeślibyśmy okazali im miłosierdzie i jeślibyśmy odsunęli od nich zło, to oni z pewnością trwaliby uporczywie w swoim buncie, błądząc na oślep.
77; I dosięgła ich Nasza kara, lecz oni się nie podporządkowali swojemu Panu; i oni się nie upokorzyli.
78; Aż kiedy My otworzymy przed nimi bramę kary strasznej, wtedy popadną tam w rozpacz.
79; On jest Tym, który stworzył dla was słuch, wzrok i serce. Jakże mało jesteście wdzięczni!
80; On jest Tym, który rozsiał was po ziemi; i do Niego będziecie zebrani.
81; On jest Tym, który daje życie i powoduje śmierć. Do Niego należy następstwo nocy i dnia. Czy wy nie rozumiecie?
82; Przeciwnie, oni mówią podobnie, jak mówili praojcowie.
83; Oni mówili: “Czyż kiedy pomrzemy i staniemy się prochem i kośćmi, to czy na pewno zostaniemy wskrzeszeni?
84; To nam było już obiecane, i poprzednio naszym ojcom, lecz to są tylko baśnie przodków.”
85; Powiedz: “Do kogo należy ziemia i ci, którzy się na niej znajdują, jeśli wiecie?”
86; Oni powiedzą: “Do Boga!” Powiedz: “Czy wy się nie opamiętacie?”
87; Powiedz: “Kto jest Panem siedmiu niebios i Panem wyniosłego tronu?”
88; Oni powiedzą: “Bóg. Powiedz: “Czyż nie staniecie się bogobojni?”
89; Powiedz: “Kto ma w swoim ręku władzę królewską nad każdą rzeczą? I kto roztacza opiekę, a opieki nie potrzebuje – jeśli wiecie?”
90; Oni powiedzą: “To jest Bóg!” Powiedz: “Dlaczego więc jesteście zaczarowani?”
91; Tak! Przyszliśmy do nich z prawdą, lecz oni na pewno są kłamcami!
92; Bóg nie wziął Sobie żadnego syna i nie było z Nim żadnego boga. Bo wówczas każdy bóg zabrałby to, co stworzył, i jeden z nich wyniósłby się ponad innych. Chwała niech będzie Bogu! On jest ponad to, co Jemu przypisują!
93; On zna to, co jest skryte i co jest jawne. On jest wyniosły ponad to, co Jemu dodają jako współtowarzyszy!/
94; Powiedz: “Panie mój ! Jeślibyś mi tylko pokazał to, co im zostało obiecane!
95; Panie mój! Nie umieszczaj mnie wśród ludu niesprawiedliwych!”
96; My niewątpliwie mamy moc pokazać ci to, co im obiecujemy.
97; Odpychaj zło za pomocą tego, co jest lepsze. My znamy najlepiej to, co oni opisują!
98; I powiedz: “Panie mój ! Szukam ucieczki u Ciebie przed podszeptami szatanów!
99; I szukam ucieczki u Ciebie, Panie mój, by oni nie zjawili się u mnie!”
100; A kiedy przyjdzie do któregoś z nich śmierć, on powie: “Panie mój! Odpraw mnie z powrotem!
101; Być może, ja uczynię jakieś dobre dzieło wśród tego, co pozostawiłem.” Ależ nie! To jest tylko słowo, które on wypowiada; a za nimi jest przegroda aż do Dnia, w którym oni zostaną wskrzeszeni.
102; A kiedy zadmą w trąbę, to tego Dnia nie będzie żadnego pokrewieństwa między nimi ani też nie będą się wzajemnie wypytywać.
103; Wtedy ci, których szale okażą się ciężkie, będą szczęśliwi.
104; A ci, których szale okażą się lekkie, będą tymi, którzy stracili samych siebie. Oni będą przebywać w Gehennie na wieki.
105; Ogień będzie palił ich twarze i będą wykrzywiać wargi, ukazując zęby.
106; “Czy nie były wam recytowane Moje znaki? Lecz wy uważaliście je za kłamstwo.”
107; Oni powiedzą: “Panie nasz! Opanowało nas nieszczęście. Jesteśmy ludźmi błądzącymi.
108; Panie nasz! Wyprowadź nas z niej ! A jeśli będziemy ponownie czynić zło, to wtedy będziemy rzeczywiście niesprawiedliwi.”
109; On powie: “Pozostańcie tam ze wstydem i nie mówcie do Mnie!”
110; Przecież mówiła. część Moich sług: “Panie nasz! My wierzymy! Przebacz nam i miej nad nami miłosierdzie! Ty jesteś najlepszym z miłosiernych!”
111; I wy szydziliście z nich, tak iż zapomnieliście o wspominaniu Mnie, kiedy się z nich wyśmiewaliście.
112; Oto Ja dzisiaj wynagrodziłem ich za to, iż byli cierpliwi; oni triumfują.
113; On powie: “Ile lat przebywaliście na ziemi?”
114; Powiedzą: “Przebywaliśmy jeden dzień albo część dnia. Lecz zapytaj tych, którzy liczą.”
115; On powie: “Przebywaliście niewiele czasu. Gdybyście tylko wiedzieli!
116; Czy sądzicie, iż My stworzyliśmy was nadaremnie i że nie zostaniecie do Nas sprowadzeni?”
117; Niech Bóg będzie wysławiony, Król, Prawda! Nie ma boga, jak tylko On, Pan tronu szlachetnego!
118; A kto wzywa, obok Boga, jakiegoś innego boga, nie mając na jego istnienie żadnego dowodu, ten musi zdać rachunek u swego Pana! Zaprawdę, niewierni nie będą szczęśliwi!