Polish Quran | Czytaj Koran

Chapter 21 (Sura 21)
1; Powiedz: “Każdy oczekuje, oczekujcie więc i wy! Dowiecie się niebawem, kto jest posiadaczem drogi równej i kto idzie drogą prostą!”
2; Zbliża się do ludzi rozrachunek, lecz oni beztrosko się odwracają.
3; Nie przychodzi do nich żadne nowe napomnienie od ich Pana, żeby mu się nie przysłuchiwali, zabawiając się
4; Z lekkim sercem. Ci, którzy byli niesprawiedliwi, potajemnie rozprawiają: “Czy on nie jest tylko człowiekiem, podobnie jak wy? Czyż będziecie się oddawać czarom skoro jasno widzicie?”
5; Powiedz: “Mój Pan zna słowa w niebie i na ziemi. On jest Słyszący, Wszechwiedzący!”
6; Oni powiedzieli przeciwnie: “To mieszanina marzeń sennych! On to wymyślił! On jest poetą! Niechże on przyjdzie do nas z jakimś znakiem, tak jak byli wysyłani dawni posłańcy!”
7; Nie uwierzyło przed nimi żadne miasto, które zniszczyliśmy. Czyż oni uwierzą?
8; I wysyłaliśmy przed tobą tylko ludzi, którym zostało dane objawienie. Zapytajcie więc ludzi posiadających napomnienie, jeśli wy sami nie wiecie!
9; My nie daliśmy im takiego ciała, żeby mogli się obejść bez pożywienia czy też byli nieśmiertelni.
10; Potem dotrzymaliśmy im obietnicy i uratowaliśmy ich oraz tych, których chcieliśmy, a wytraciliśmy ludzi występnych.
11; Zesłaliśmy wam Księgę, w której jest napomnienie dla was. Czyż wy nie rozumiecie?
12; Ileż miast niesprawiedliwych obróciliśmy w gruzy i stworzyliśmy po nich inne ludy!
13; A kiedy oni poczuli Naszą srogość, pośpiesznie uciekli stamtąd.
14; “Nie uciekajcie i powróćcie do tego dobrobytu, z którego korzystaliście, i do waszych mieszkań! Być może, będziecie zapytani.”
15; Powiedzieli: “O biada nam! Byliśmy niesprawiedliwi.”
16; I nie ustało to ich wołanie, aż uczyniliśmy ich żniwem – bezwładnymi.
17; I nie stworzyliśmy nieba i ziemi, i tego, co jest między nimi, dla zabawy.
18; A jeślibyśmy chcieli się zabawić, to znaleźlibyśmy rozrywkę u Nas, gdybyśmy w ogóle mieli działać.
19; Przeciwnie! My razimy prawdą fałsz; ona rozbija mu głowę i fałsz znika. Biada wam z powodu tego, co opisujecie!
20; Do Niego należą ci, którzy są w niebiosach i na ziemi. A ci, którzy są przy Nim, nie wbijają się w pychę; tak by Jemu czci nie oddawać; i nie ustają.
21; Oni głoszą chwałę nocą i dniem i nie doznają zmęczenia.
22; Czyż oni wzięli sobie bogów z ziemi, którzy mogliby wskrzeszać?
23; A gdyby na niebie i ziemi byli bogowie, poza Bogiem, to one uległyby zniszczeniu. Chwała Bogu, Panu Tronu! On jest ponad to, co Jemu przypisują!
24; On nie będzie zapytywany o to, co czyni, a oni będą zapytywani.
25; Czy oni wzięli sobie innych bogów, poza Nim? Powiedz: “Dostarczcie wasze dowody! To jest napomnienie dla tych, którzy są ze mną, i napomnienie dla tych, którzy byli przede mną.” Ale większość z nich nie zna prawdy i oni się odsuwają.
26; My nie wysłaliśmy przed tobą żadnego posłańca, któremu nie dalibyśmy objawienia: “Nie ma boga, jak tylko Ja! Przeto czcijcie Mnie!”
27; Oni powiedzieli: “Miłosierny wziął Sobie syna.” Niech On będzie wysławiony! Ależ przeciwnie! To są tylko słudzy otoczeni szacunkiem!
28; Oni nie wyprzedzają Go w słowie; oni działają na Jego rozkaz.
29; On wie to, co jest przed nimi, i to, co jest za nimi; oni będą się wstawiać tylko za tymi, których On sobie upodobał; oni są przeniknięci obawą przed Nim.
30; A ktokolwiek z nich powie: “Ja jestem bogiem, poza Nim!” – to temu My zapłacimy Gehenną. W ten sposób My płacimy niesprawiedliwym!
31; Czyż ci, którzy nie uwierzyli, nie widzieli, iż niebiosa i ziemia stanowiły jedną zwartą masę i My rozdzieliliśmy je, i stworzyliśmy z wody każdą żyjącą rzecz? Czyż oni nie uwierzą?
32; I umieściliśmy na ziemi solidnie stojące, aby się ona nie kołysała z ludźmi.
33; I uczyniliśmy na niej wąwozy jako drogi. Być może, oni pójdą drogą prostą! I uczyniliśmy niebo sklepieniem chroniącym~ lecz oni się odwracają od Naszych znaków.
34; On jest Tym, który stworzył: noc i dzień, słońce i księżyce: – Wszystko żegluje po orbicie.
35; My nie daliśmy nieśmiertelności żadnemu człowiekowi przed tobą. Czyżbyś ty miał umrzeć, a oni mieliby być nieśmiertelni?
36; Każda dusza zakosztuje śmierci. My doświadczamy was złem i dobrem, dla wypróbowania, i wy do Nas będziecie sprowadzeni.
37; Kiedy widzą cię ci, którzy nie wierzą, biorą cię jedynie za przedmiot szyderstwa: “Czy to ten, który tak lekceważąco wspomina waszych bogów?” Oni nie wierzą w napomnienie Miłosiernego.
38; Człowiek został stworzony z pośpiechu! Ja pokażę wam niebawem Moje znaki; nie żądajcie więc ode Mnie pośpiechu!
39; Oni mówią: “Kiedyż się spełni ta obietnica, jeśli jesteście prawdomówni?!”
40; O, gdyby ci, którzy nie uwierzyli, znali tę chwilę, kiedy nie będą mogli odwrócić ognia ani od swoich twarzy, ani od swoich pleców – i nie będą wspomożeni!
41; Tak! Przyjdzie ona do nich niespodzianie i wprawi ich w zdumienie; i nie będą w stanie jej odwrócić ani nie będzie im dana żadna zwłoka!
42; Wyśmiewano już posłańców przed tobą, lecz szyderców objęło to, z czego się wyśmiewali.
43; Powiedz: “Kto uchroni was w ciągu nocy i dnia przed Miłosiernym?” Lecz oni, przeciwnie; odwracają się od napomnienia swego Pana.
44; Czy oni mają bogów, którzy ich obronią przed Nami? Oni nie potrafią pomóc sobie samym, ani też nie mogą mieć przeciwko nam sprzymierzeńca.
45; Pozwoliliśmy używać dóbr tego świata – im i ich ojcom – jak długo potrwa ich życie. Czy oni nie widzą, że My przychodzimy na ziemię, zmniejszając ją po krańcach? Mogą oni zatem być zwycięzcami?
46; Powiedz: “Ja was tylko ostrzegam przez objawienie. Lecz nie słyszą wezwania głusi, kiedy są ostrzegani.”
47; A jeśli dosięgnie ich tchnienie kary twojego Pana, to z pewnością oni powiedzą: “Biada nam! Byliśmy niesprawiedliwi!”
48; My postawimy wagi sprawiedliwości w Dniu Zmartwychwstania. Żadna dusza nie dozna w niczym krzywdy, nawet na ciężar jednego tylko ziarnka gorczycy; My je przyniesiemy. My wystarczymy jako rozliczający!
49; Daliśmy już Mojżeszowi i Aaronowi rozróżnienie i światłość, i napomnienie dla ludzi bogobojnych;
50; Dla tych, którzy się boją swego Pana w skrytości, którzy są niespokojni z powodu Godziny.
51; To jest błogosławione napomnienie, które zesłaliśmy. Czyż wy je odrzucicie?
52; I daliśmy Abrahamowi jego prawość, i My znaliśmy jego.
53; Oto powiedział on swemu ojcu i swemu ludowi: “Cóż to są te posągi, którym się kłaniacie?”
54; Powiedzieli: “Zastaliśmy naszych ojców składających im cześć.”
55; On powiedział: “Wy i wasi ojcowie byliście z pewnością w jawnym zabłądzeniu!”
56; Oni powiedzieli; “Czy ty przyszedłeś do nas z prawdą, czy też jesteś z liczby tych, którzy się zabawiają?”
57; Powiedział: “Tak! Wasz Pan jest Panem niebios i ziemi; On jest Tym, który je stworzył, a ja jestem z liczby tych, którzy są tego świadkami.
58; I przysięgam na Boga, iż przygotuję podstęp przeciw waszym bożkom, jak tylko odwrócicie się plecami.”
59; I rozbił ich w kawałki, z wyjątkiem głównego z nich – być może, oni do niego powrócą.
60; Oni powiedzieli: “Kto postąpił tak z naszymi bogami? Zaprawdę, on jest z liczby niesprawiedliwych!”
61; Oni powiedzieli: “Słyszeliśmy młodzieńca, zwanego Abrahamem, który wspominał o nich.”
62; Oni powiedzieli: “Przyprowadźcie go tu przed oczy ludzi, być może, oni zaświadczą!”
63; Oni powiedzieli: “Czy to ty, Abrahamie, postąpiłeś tak z naszymi bogami?”
64; On powiedział: “Ależ przeciwnie! To uczynił ten główny z nich. Zapytajcie ich więc, jeśli oni mogą mówić!”
65; Oni zwrócili się do samych siebie i powiedzieli: “Wy jesteście niesprawiedliwi.”
66; Potem, zmieszani, zwiesili głowy: “Ty przecież wiesz, iż oni nie mówią.”
67; On powiedział: “Czy wy więc czcicie, poza Bogiem, to, co nie jest wam ani w niczym pożyteczne, ani w niczym szkodliwe?
68; Wstyd dla was i dla tego, co wy czcicie poza Bogiem! Czy wy się nie zastanowicie?”
69; Oni powiedzieli: “Spalcie go! Pomóżcie waszym bogom, jeśli chcecie działać!”
70; Powiedzieliśmy: “O ogniu! Bądź chłodem i pokojem dla Abrahama!”
71; Oni chcieli przygotować jakiś podstęp, lecz My uczyniliśmy ich najbardziej stratnymi.
72; Uratowaliśmy jego i Lota, wprowadzając ich do ziemi, którą pobłogosławiliśmy dla światów.
73; I daliśmy jemu Izaaka i Jakuba jako podarunek, i wszystkich uczyniliśmy sprawiedliwymi.
74; I ustanowiliśmy ich przywódcami prowadzącymi drogą prostą, według Naszego rozkazu. I objawiliśmy im sposób czynienia dobrych dzieł i odprawiania modlitwy, i dawania jałmużny. Oni byli Naszymi czcicielami.
75; A Lotowi daliśmy mądrość i wiedzę i uratowaliśmy go z miasta, które popełniało szpetne czyny; byli oni bowiem ludźmi zła, szerzącymi zgorszenie.
76; I wprowadzaliśmy go do Naszego miłosierdzia. Zaprawdę, on był z liczby sprawiedliwych!
77; I Noego… Kiedy wzywał Nas dawniej, wysłuchaliśmy go. I wyratowaliśmy jego i jego rodzinę od strasznego nieszczęścia.
78; Obroniliśmy go przed ludźmi, którzy za kłamstwo uznali Nasze znaki. Zaprawdę, oni byli ludźmi zła, przeto potopiliśmy ich wszystkich razem.
79; I Dawida, i Salomona… Kiedy oni obydwaj sądzili w sprawie pola uprawnego, które zniszczyła trzoda należąca do obcych ludzi, My byliśmy świadkami ich sądu.
80; I daliśmy to wszystko do zrozumienia Salomonowi, i obydwom daliśmy mądrość i wiedzę. I podporządkowaliśmy góry, by wraz z Dawidem głosiły chwałę, i ptaki – tak uczyniliśmy!
81; Nauczyliśmy go sporządzania dla was kolczugi, by ochraniała was przed waszą wzajemną gwałtownością. A czy wy jesteście wdzięczni?
82; A Salomonowi – wiatr gwałtownie wiejący, który płynie na Jego rozkaz ku ziemi, której pobłogosławiliśmy. My wiedzieliśmy o każdej rzeczy.
83; A spośród szatanów – tych, którzy się zanurzali w morzu dla niego, i oprócz tego pełnili jeszcze inne czynności, a My czuwaliśmy nad nimi.
84; I Hioba… kiedy wzywał on swojego Pana: “Oto dotknęło mnie utrapienie, a Ty jesteś Najmiłosierniejszy z miłosiernych!”
85; I wysłuchaliśmy go, i odsunęliśmy od niego utrapienie, które go dręczyło; i daliśmy mu jego rodzinę dwakroć liczniejszą; przez Nasze miłosierdzie i jako napomnienie dla czcicieli.
86; I Isma`ila, Idrisa i Zu´I-Kifla… – wszyscy oni byli z liczby cierpliwych.
87; I wprowadziliśmy ich do Naszego miłosierdzia: oni przecież byli z liczby sprawiedliwych.
88; I Jonasza… kiedy poszedł zagniewany, myśląc, że My nie mamy żadnej władzy nad nim. I zawołał w ciemnościach: “Nie ma boga, jak tylko Ty! Tobie niech będzie chwała! Zaprawdę, byłem wśród niesprawiedliwych!”
89; I wysłuchaliśmy go, i wyratowaliśmy go od utrapienia. W ten sposób ratujemy wiernych!
90; I Zachariasza… kiedy wołał do swego Pana: “Panie mój! Nie pozostawiaj mnie samego! Ty jesteś najlepszy z dziedziców.”
91; I wysłuchaliśmy go. Daliśmy mu Jana, gdyż uczyniliśmy zdolną do rodzenia jego żonę. Zaprawdę, oni byli gorliwi w czynieniu dobra; wzywali Nas z tęsknotą i z obawą; i byli pokorni przed Nami.
92; I tę, która zachowała swoją czystość.. My tchnęliśmy w nią nieco z Naszego Ducha. I uczyniliśmy ją i jej Syna znakiem dla światów!
93; Zaprawdę, ten wasz naród – to naród jedyny! I Ja jestem waszym Panem, przeto czcijcie Mnie!
94; Lecz oni rozdzielili się między sobą, choć wszyscy do Nas powrócą.
95; A jeśli kto czyni dobre dzieła i jest wierzącym, jego gorliwość nie będzie odrzucona i My, z pewnością, mu to zapiszemy!
96; Zakazano mieszkańcom .wszelkiego miasta, jakie zniszczyliśmy, – powrócić,
97; Dopóki Gog i Magog nie zostaną wypuszczeni; wtedy oni będą śpieszyć z każdego wzgórza.
98; I przybliżyła się obietnica prawdziwa; oto zastygły z przerażenia spojrzenia tych, którzy nie uwierzyli: Biada nam! My nie dbaliśmy o to. Przeciwnie, byliśmy niesprawiedliwi!”
99; Zaprawdę, wy i to, co czcicie poza Bogiem, będziecie drewnem dla Gehenny! Wy tam przybędziecie!
100; Gdyby oni byli naprawdę bogami, to by tutaj nie przybyli. Oni wszyscy pozostaną tam na wieki!
101; Tam będą oni wydawać jęki, ale nie będą niczego słyszeć.
102; Zaprawdę, ci, którzy już wcześniej otrzymali od Nas najpiękniejszą nagrodę – będą od niej oddaleni!
103; Nie usłyszą nawet jej syczącego odgłosu; będą się znajdować wśród tego, czego pragnęły ich dusze – nieśmiertelni!
104; Nie zasmuci ich ogromne przerażenie i spotkają ich aniołowie: “To wasz Dzień, który wam został obiecany!”
105; Tego Dnia My zwiniemy niebo, tak jak się zwija zwoje ksiąg. I tak jak zaczęliśmy pierwsze stworzenie, My je powtórzymy – według Naszej obietnicy. Zaprawdę, My tego dokonujemy!
106; I pisaliśmy już w Psalmach, po napomnieniu: “Moi słudzy sprawiedliwi odziedziczą ziemię.”
107; Zaprawdę, w tym jest obwieszczenie dla ludzi, którzy są czcicielami!
108; My posłaliśmy ciebie tylko jako miłosierdzie dla światów!
109; Powiedz: “Zostało mi tylko objawione, iż wasz Bóg jest Bogiem Jedynym. Czy jesteście więc całkowicie poddani?”
110; A jeśli oni się odwrócą, to powiedz: “Głosiłem wszystkim jednakowo. Nie wiem, czy jest blisko, czy daleko to, co wam zostało obiecane.”
111; On wie, co jest jawnie powiedziane, i On wie, co wy ukrywacie.
112; Ja nie wiem; być może, to jest dla was próba i używanie do pewnego czasu.