Polish Quran | Czytaj Koran

Chapter 26 (Sura 26)
1; Powiedz: “Mój Pan nie będzie troszczył się o was bez waszej modlitwy. Wy jednak zadawaliście kłam i skutek będzie nieunikniony.”
2; Ta. Sin . Mim.
3; To są znaki Księgi jasnej!
4; Być może, zadręczasz się dlatego, że oni nie wierzą.
5; Jeśli zechcemy, to sprowadzimy na nich znak z nieba i upokorzą się przed nimi ich karki.
6; A nie przychodzi do nich żadne nowe napomnienie od Miłosiernego, żeby się od niego nie odwrócili
7; I nie uznali go za kłamstwo. Otóż niebawem przyjdą do nich wieści o tym, z czego oni się wyśmiewali.
8; Czyż oni nie patrzą na ziemię? Ileż wszelkiego rodzaju par szlachetnych wyrosło na niej za Naszą przyczyną!
9; Zaprawdę, w tym jest znak, lecz większość z nich nie wierzy!
10; I zaprawdę, twój Pan jest Potężny, Litościwy!
11; Oto twój Pan wezwał Mojżesza: “Idź do ludu niesprawiedliwego,
12; Ludu Faraona! Czyż oni nie będą bogobojni?”
13; Powiedział: “Panie mój ! Boję się, żeby mnie nie uznali za kłamcę;
14; ściśnie się moja pierś i mój język się nie rozwiąże. Poślij więc po Aarona!
15; Oni mają pewne przewinienie do zarzucenia mi i obawiam się, że mnie zabiją.”
16; Rzekł: “Wcale nie! Idźcie obydwaj z Naszymi znakami. My będziemy razem z wami, będziemy się przysłuchiwać.
17; Idźcie obydwaj do Faraona i powiedzcie: Jesteśmy posłańcami od Pana światów.
18; Odeślij z nami synów Izraela”
19; Powiedział Faraon: “Czy nie wychowaliśmy ciebie wśród nas, kiedy byłeś dzieckiem? Czy nie przebywałeś wśród nas przez wiele lat twego życia?
20; Potem popełniłeś czyn, który popełniłeś; i jesteś wśród niewdzięczników!”
21; Powiedział: “Popełniłem ten czyn będąc wśród ludzi, którzy błądzą.
22; I uciekłem od was, ponieważ się was obawiałem; a Pan mój dał mi mądrość i uczynił mnie jednym z posłańców.
23; Czyż to dobrodziejstwo, z powodu którego czynisz mi wyrzuty, było dane po to, aby uczynić niewolnikami synów Izraela?”
24; Powiedział Faraon: “A kto to jest Pan światów?”
25; Powiedział: “Pan niebios i ziemi, i tego, co jest między nimi – jeśli jesteście pewni wiary!”
26; Powiedział tym; którzy byli wokół niego: “Czyż wy nie słyszycie?”
27; Powiedział Mojżesz: “Pan wasz i waszych pierwszych ojców!”
28; Powiedział: “Zaprawdę, ten wasz posłaniec, który został wam przysłany, jest chyba opętany!”
29; Powiedział: “To jest Pan Wschodu i Zachodu, i tego, co jest między nimi – gdybyście tylko chcieli zrozumieć!”
30; Powiedział Faraon: “Jeśli weźmiesz sobie jakiegoś boga, poza mną, to ja ciebie każę wrzucić do więzienia!”
31; Powiedział: “A jeśli ja przyjdę do ciebie z czymś oczywistym?”
32; Powiedział: “Przychodź więc z tym, jeśli jesteś prawdomówny!”
33; Wtedy on rzucił laskę swoją i oto stała się ona prawdziwym wężem.
34; I wyciągnął swoją rękę, i oto ona stała się biała dla- patrzących.
35; Powiedział do starszyzny,;, która go otaczała: “Zaprawdę, to jest czarownik uczony!
36; On chce przepędzić was z waszej ziemi przez swoje czary. Cóż więc doradzicie?”
37; Powiedzieli: “Daj mu nieco czasu, jemu i jego bratu, i wyślij do miast ludzi,
38; Którzy zbiorą i przyprowadzą wszystkich mądrych czarowników.”
39; I zostali zebrani czarownicy w ustalonym czasie określonego dnia.
40; I powiedziano ludziom: “Czy zechcecie się zebrać?
41; Być może, pójdziemy za czarownikami, jeśli oni zwyciężą?”
42; A kiedy przyszli czarownicy, powiedzieli Faraonowi: “Czy otrzymamy jakąś nagrodę, jeśli będziemy zwycięzcami?”
43; On Powiedział: “Tak, z pewnością! I będziecie dopuszczeni do nas blisko!”
44; Powiedział do nich Mojżesz: “Rzućcie, co macie rzucić!”
45; Wtedy oni rzucili swoje sznury i laski i powiedzieli: “Na potęgę Faraona, my będziemy zwycięzcami!”
46; Wówczas Mojżesz rzucił swoją laskę i połknęła ona to, co oni wymyślili fałszywie.
47; Wtedy czarownicy rzucili się na ziemię, wybijając pokłony.
48; Oni powiedzieli: “Uwierzyliśmy w Pana światów!
49; Pana Mojżesza i Aarona!”
50; Powiedział Faraon: “Uwierzyliście jemu, zanim dałem wam pozwolenie. On jest pewnie waszym mistrzem, który was nauczył czarów! Lecz wy niebawem się dowiecie. Oberznę wam ręce i nogi naprzemianlegle i każę was wszystkich ukrzyżować!”
51; Oni powiedzieli: “Żadna szkoda! My się zwrócimy do naszego Pana!
52; Pragniemy, by nasz Pan przebaczył nam nasze grzechy, ponieważ jesteśmy pierwsi z wierzących.”
53; I objawiliśmy Mojżeszowi: “Wyruszaj nocą z Moimi sługami! Wy na pewno będziecie ścigani!”
54; Wtedy Faraon rozesłał po miastach ludzi zwołujących:
55; “Zaprawdę, oni stanowią tylko nieliczną grupę;
56; Srodze nas rozgniewali,
57; Lecz nas jest wielu i mamy się na baczności.”
58; I wtedy pozbawiliśmy ich ogrodów i źródeł,
59; Skarbów i szlachetnego miejsca pobytu.
60; Tak się stało. I daliśmy to wszystko w dziedzictwo synom Izraela.
61; Wtedy Egipcjanie urządzili za nimi pościg o wschodzie słońca.
62; A kiedy ujrzały się nawzajem obie gromady ludzi, towarzysze Mojżesza powiedzieli: “Oni nas niewątpliwie dosięgną!”
63; Powiedział: “Wcale nie! Zaprawdę, ze mną jest mój Pan! On mnie poprowadzi drogą prostą!”
64; I objawiliśmy Mojżeszowi: “Uderz twoją laską morze!” I ono się rozdzieliło, a każda jego część była jak wielka góra.
65; I pozwoliliśmy przybliżyć się tamtym drugim.
66; I wyratowaliśmy Mojżesza i tych wszystkich, którzy razem z nim byli.
67; A potopiliśmy tamtych.
68; Zaprawdę, w tym jest znak! Lecz większość z nich nie uwierzyła.
69; Twój Pan jest Potężny, Litościwy!
70; I opowiedz im historię Abrahama!
71; Oto powiedział on do swego ojca i do swego ludu: “Co wy czcicie?”
72; Powiedzieli: “Czcimy bałwany i trwamy przed nimi pobożnie.”
73; Powiedział: “Czy one was słyszą, kiedy wy ich wzywacie?
74; I czy one są wam pożyteczne czy szkodliwe?”
75; Powiedzieli: “Nie! Lecz my znaleźliśmy naszych ojców, którzy w ten sposób czynili.”
76; Powiedział: “A czy przyglądnęliście się temu,
77; Co czciliście, wy i wasi najdawniejsi ojcowie?
78; Te bałwany są przecież wrogami dla mnie, a nie Pan światów,
79; Który mnie stworzył i który mnie prowadzi drogą prostą,
80; Który mnie karmi i poi,
81; A kiedy zachoruję, to mnie leczy;
82; Który sprowadzi na mnie śmierć, potem mnie ożywi,
83; I który – pragnę tego gorąco – przebaczy mi moje grzechy w Dzień Sądu!
84; Panie mój! Użycz mi mądrości, i połącz mnie ze sprawiedliwymi.
85; Uczyń mnie językiem prawdy wśród późniejszych pokoleń.
86; Uczyń mnie jednym z dziedziców Ogrodu szczęśliwości.
87; Przebacz mojemu ojcu, był bowiem w liczbie błądzących.
88; I nie zawstydź mnie w Dniu, kiedy oni zostaną wskrzeszeni;
89; W Dniu, kiedy nie przyniosą korzyści ani majątek, ani synowie,
90; Jedynie ten, który przyjdzie do Boga z czystym sercem.”
91; I przybliżony będzie Ogród dla bogobojnych,
92; A piekło ukaże się jasno dla tych, którzy błądzili!
93; Będzie im powiedziane: “Gdzie są ci, których czciliście
94; Poza Bogiem? Czy oni wam pomagają albo czy pomagają samym sobie?”
95; Zostaną tam wrzuceni oni sami i ci, którzy zabłądzili,
96; I zastępy Iblisa, wszyscy razem.
97; Oni będą mówili, prowadząc tam spór między sobą:
98; Na Boga! My byliśmy z pewnością w jawnym błędzie,
99; Kiedy stawialiśmy was na równi z Panem światów!
100; Nas sprowadzili z drogi tylko grzesznicy,
101; Nie mamy więc orędowników
102; Ani też nie mamy wiernego przyjaciela.
103; O, jeśliby nam dany był powrót, to bylibyśmy między wiernymi!”
104; Zaprawdę, w tym jest znak, lecz większość ludzi nie wierzy!
105; Zaprawdę, twój Pan jest Potężny, Litościwy!
106; Lud Noego uznał za kłamców tych, którzy zostali posłani.
107; Oto powiedział im ich brat Noe: “Czy wy nie boicie się Boga?
108; Ja przecież jestem dla was posłańcem godnym zaufania!
109; Przeto bójcie się Boga i słuchajcie mnie!
110; Ja nie żądam od was za to żadnej zapłaty; moja zapłata należy tylko do Pana światów.
111; Przeto bójcie się Boga i słuchajcie mnie!”
112; Oni powiedzieli: “Czy mamy tobie wierzyć, skoro za tobą poszli najpodlejsi?”
113; On powiedział: “Ja nie posiadam wiedzy o tym, co oni czynili.
114; Rachunek ich należy tylko do mego Pana; gdybyście byli tego świadomi!
115; Ja nie chciałbym odpychać wierzących.
116; Ja jestem tylko jawnie ostrzegającym.”
117; Oni powiedzieli: “Jeśli nie zaprzestaniesz, o Noe, to z pewnością cię ukamienujemy!”
118; Powiedział: “Panie mój ! Mój lud uznał mnie za kłamcę.
119; Rozstrzygnij więc jasno między mną a nim! Uratuj mnie i tych wiernych, którzy są razem ze mną!”
120; I uratowaliśmy jego i tych, którzy byli z nim w załadowanym statku;
121; I potopiliśmy pozostałych.
122; Zaprawdę, w tym jest znak, lecz większość ludzi nie wierzy!
123; Zaprawdę, twój pan jest Potężny, Litościwy!
124; I lud Ad uznał wysłanników za kłamców.
125; Oto powiedział do nich ich brat Hud: “Czy wy się boicie się Boga?
126; Ja przecież jestem dla was posłańcem godnym zaufania.
127; Przeto bójcie się Boga i słuchajcie mnie!
128; Ja nie żądam od was żadnej nagrody. Moja nagroda należy tylko do Pana światów!
129; Czy nadal będziecie budować na każdym wzniesieniu jakiś znak dla daremnej zabawy?
130; I czy zbudujecie sobie twierdzę w nadziei, że będziecie nieśmiertelni?!
131; A kiedy przejmujecie władzę siłą, jesteście gwałtowni jak tyrani.
132; Bójcie się Boga i słuchajcie mnie!
133; Bójcie się Tego, który was zaopatrzył w to, co wam wiadomo:
134; On zaopatrzył was w trzody i synów,
135; Ogrody i źródła.
136; Ja, zaprawdę, boję się dla was Wielkiego Dnia!”
137; Oni powiedzieli: “Nam jest wszystko jedno, czy ty nas napominasz, czy też nie jesteś z liczby napominających.
138; Nasze postępowanie podobne jest tylko do postępowania naszych przodków.
139; I my nie będziemy ukarani!”
140; I oni uznali go za kłamcę, więc ich wytraciliśmy. Zaprawdę, w tym jest znak, lecz większość ludzi nie wierzy
141; Zaprawdę, twój Pan jest Potężny, Litościwy!
142; I lud Samud uznał za kłamców tych, którzy zostali posłani.
143; Oto powiedział im ich brat Salih: “Czy wy nie będziecie bogobojni?
144; Ja jestem dla was posłańcem godnym zaufania.
145; Przeto bójcie się Boga i słuchajcie mnie!
146; Nie żądam od was żadnej nagrody. Moja nagroda jest tylko u Pana światów!
147; Czy myślicie, że zawsze pozostaniecie wśród tego, co jest tutaj, bezpieczni?
148; Wśród ogrodów i źródeł?
149; Wśród pól uprawnych i drzew palmowych o delikatnych kiściach owoców?
150; Czy myślicie, że zawsze będziecie zręcznie wykuwać domy w górach?
151; Przeto bójcie się Boga i słuchajcie mnie!
152; I nie słuchajcie ludzi bezbożnych,
153; Którzy szerzą zgorszenie na ziemi i nie czynią dobra!”
154; Oni powiedzieli: “Ty jesteś tylko jednym z zaczarowanych.
155; Jesteś tylko człowiekiem jak my. Przynieś nam jakiś znak, jeśli jesteś z liczby prawdomównych!”
156; Powiedział: “To jest wielbłądzica; ona pić będzie określonego dnia, a wy pić będziecie innego oznaczonego dnia.
157; Nie czyńcie jej nic złego, bo dosięgnie was kara Dnia Wielkiego!”
158; Oni jednak przecięli jej pęciny, lecz nazajutrz tego pożałowali.
159; I dosięgła ich kara. Zaprawdę, w tym jest znak, lecz większość ludzi nie wierzy!
160; Zaprawdę, twój Pan jest Potężny, Litościwy!
161; Lud Lota uznał za kłamców tych, którzy zostali posłani.
162; Oto powiedział do nich brat ich Lot: “Czy wy nie będziecie bogobojni?
163; Ja jestem dla was posłańcem godnym zaufania.
164; Przeto bójcie się Boga i słuchajcie mnie!
165; Ja nie żądam od was za to żadnej zapłaty. Moja zapłata jest tylko u Pana światów!
166; Czy będziecie obcować z mężczyznami ze wszystkich światów,
167; A pozostawiać wasze żony, które stworzył wasz Pan dla was? Tak, jesteście ludem występnym!”
168; Oni powiedzieli: “Jeśli nie zaprzestaniesz, o Locie, to niechybnie zostaniesz wypędzony!”
169; On powiedział: “Nienawidzę tego, co wy czynicie.
170; Panie mój! Wyratuj mnie i moją rodzinę od tego, co oni czynią!”
171; I wyratowaliśmy jego i jego rodzinę wszystkich razem;
172; Jedynie stara kobieta znalazła się wśród tych, którzy pozostali w tyle.
173; Następnie wytraciliśmy innych.
174; I spuściliśmy na nich gwałtowny deszcz. A jakże zgubny jest deszcz dla tych, którzy zostali ostrzeżeni!
175; Zaprawdę, w tym jest znak, lecz większość ludzi nie wierzy!
176; Zaprawdę, twój Pan jest Potężny, Litościwy!
177; Mieszkańcy Gąszczu uznali za kłamców tych, którzy zostali posłani.
178; Oto powiedział do nich Szu`ajb: “Czy wy nie będziecie bogobojni?
179; Ja jestem dla was posłańcem godnym zaufania.
180; Bójcie się więc Boga i słuchajcie mnie!
181; Ja nie żądam od was żadnej zapłaty. Moja zapłata jest tylko u Pana światów!
182; Dawajcie pełną miarę, a nie bądźcie w liczbie tych, którzy narażają na straty!
183; Ważcie dokładną wagą!
184; Nie zmniejszajcie ludziom ich dobytku i nie czyńcie zła na ziemi, szerząc zgorszenie!
185; Bójcie się Tego, który was stworzył, i pokolenia dawnych przodków!”
186; Oni powiedzieli: “Ty jesteś tylko jednym z zaczarowanych.
187; Jesteś przecież tylko człowiekiem, podobnie jak my; i sądzimy, że jesteś tylko kłamcą.
188; Spuść więc na nas płaty z nieba, jeśli jesteś z liczby prawdomównych!”
189; On powiedział: “Mój Pan wie najlepiej, co wy czynicie!”
190; Lecz oni uznali go za kłamcę. I pochwyciła ich kara Dnia Cienia: to była kara Dnia Wielkiego.
191; Zaprawdę, w tym jest znak, lecz większość ludzi nie wierzy.
192; Zaprawdę, twój Pan jest Potężny, Litościwy!
193; To jest objawienie Pana światów!
194; Z nim zeszedł Duch wierny
195; Na twoje serce, abyś był w liczbie ostrzegających
196; W języku arabskim, jasnym.
197; Zaprawdę, to jest w Pismach dawnych przodków!
198; Czy to nie było dla nich znakiem, że wiedzą to uczeni synów Izraela?
199; Jeślibyśmy objawili to komuś z cudzoziemców
200; I on wyrecytowałby to przed nimi, to oni też by mu nie uwierzyli.
201; W ten sposób wprowadziliśmy to w serca grzeszników.
202; Oni w to nie uwierzą, dopóki nie zobaczą kary bolesnej .
203; I przyjdzie ona do nich nagle, kiedy nawet nie będą się jej spodziewać.
204; Oni wtedy powiedzą: “Czy my znajdziemy się wśród tych, którym będzie dana zwłoka?”
205; Czy oni starają się przyspieszyć Naszą karę?
206; Jak ci się wydaje? Jeślibyśmy pozwolili im używać życia przez wiele lat,
207; A potem przyszło do nich to, co im zostało obiecane,
208; To czyż przyniesie im jakąkolwiek korzyść to, co było im dane używać ?
209; I nie zniszczyliśmy żadnego miasta , zanim nie zostali tam wysłani ci, którzy ostrzegali
210; Dla napomnienia ; ponieważ My nie byliśmy niesprawiedliwi.
211; Nie przynieśli go przecież szatani.
212; To im się nie godzi i nie są do tego zdolni ;
213; Oni są odsunięci od słuchania .
214; Nie wzywaj więc, wraz z Bogiem, żadnego innego boga, żebyś się nie znalazł wśród tych, którzy będą ukarani.
215; I ostrzegaj twój ród, bliskich krewnych!
216; Pochyl twe skrzydła ku tym spośród wiernych, którzy postępują za tobą!
217; A jeśli ciebie nie słuchają, to powiedz im: “Ja nie jestem winien tego, co wy czynicie!,
218; Zaufaj Potężnemu, Litościwemu
219; Temu, który ciebie widzi, kiedy wstajesz
220; I kiedy się obracasz wśród tych, którzy wybijają pokłony.
221; Zaprawdę, On jest Słyszący, Wszechwiedzący
222; Czy ja mam was powiadomić, na kogo zstępują szatani?
223; Zstępują oni na każdego kłamcę, grzesznika.
224; Oni podają do wiadomości to, co zasłyszeli, lecz większość z nich to kłamcy.
225; A jeśli chodzi o poetów, to postępują za nimi ci, którzy błądzą.
226; Czy ty nie widzisz , jak oni wędrują po wszystkich dolinach
227; I jak mówią to, czego nie czynią?