Thai Quran | อ่านอัลกุรอาน

Chapter 89 (Sura 89)
1; ขอสาบานด้วยยามรุ่งอรุณ
2; และด้วยค่ำคืนทั้งสิบ
3; และด้วยสิ่งที่เป็น คู่ และที่เป็นคี่
4; และด้วยเวลากลางคืนเมื่อมันโคจรไป
5; ในดังกล่าวนั้นเป็นการสาบาน สำหรับผู้ที่มีปัญญามิใช่หรือ?
6; เจ้าไม่เห็นดอกหรือว่า พระเจ้าของเจ้ากระทำต่อพวกอ๊าดอย่างไร ?
7; (แห่ง) อิร็อม พวกมีเสาหินสูงตะหง่าน
8; ซึ่งเยี่ยงนั้นมิได้ถูกสร้างตามหัวเมืองต่าง ๆ
9; และพวกซะมูดผู้สกัดหิน ณ หุบเขา
10; และฟิรเอานฺ เจ้าแห่งตรึงเสาเต๊นท์
11; บรรดาผู้ละเมิดเหล่านั้นตามหัวเมืองต่าง ๆ
12; แล้วก่อความเสียหายอย่างมากมายในหัวเมืองเหล่านั้น
13; ดังนั้นพระเจ้าของเจ้าจึงกระหน่ำการลงโทษนานาชนิดบนพวกเขา
14; แท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้นทรงเฝ้าดูอย่างแน่นอน
15; ส่วนมนุษย์นั้น เมื่อพระเจ้าของเขาทรงทดสอบเขา โดยทรงให้เกียรติเขาและทรงโปรดปรานเขา เขาก็จะกล่าวว่าพระเจ้าของฉันทรงยกย่องฉัน
16; แต่ครั้งเมื่อพระองค์ทรงทดสอบเขาทรงให้การครองชีพของเขาเป็นที่คับแคบแก่เขา เขาก็จะกล่าวว่า พระเจ้าของฉันทรงเหยียดหยามฉัน
17; มิใช่เช่นนั้นดอก แต่ว่าพวกเจ้ามิได้ให้เกียรติแก่เด็กกำพร้าต่างหาก
18; และพวกเจ้ามิได้ส่งเสริมกันในการให้อาหารแก่คนยากจนขัดสน
19; และพวกเจ้ากินมรดกกันอย่างหมดเกลี้ยง
20; และพวกเจ้ารักสมบัติกันอย่างมากมาย
21; หามิได้ เมื่อแผ่นดินถูกทำให้สั่นสะเทือนเป็นผุยผง
22; และพระเจ้าของเจ้าเสด็จมาพร้อมทั้งมะลาอิกะฮฺด้วยเป็นแถว ๆ
23; และวันนั้นนรกญะฮันนัมจะถูกนำมาให้ปรากฏ ในวันนั้นมนุษย์จะรำลึกขึ้นมาได้ แต่การรำลึกนั้นจะมีผลแก่เขาได้อย่างไร ?
24; เขาจะกล่าวว่า โอ้ถ้าฉันได้ทำความดีไว้ล่วงหน้าสำหรับชีวิตของฉัน
25; แล้วในวันนั้นไม่มีผู้ใดลงโทษเช่น การลงโทษของพระองค์
26; และไม่มีผู้ใดผูกมัด เช่นการผูกมัดของพระองค์
27; โอ้ชีวิตที่สงบแน่นเอ๋ย
28; จงกลับมายังพระเจ้าของเจ้าด้วยความยินดีและเป็นที่ปิติเถิด
29; แล้วจงเข้ามาอยู่ในหมู่ปวงบ่าวของข้าเถิด
30; และจงเข้ามาอยู่ในสวนสวรรค์ของข้าเถิด