Kuran Oku | İniş Sırasına Göre Kuran-ı Kerim

Şuara
26|1|Tâ, Sîn, Mîm.
26|2|Bunlar sana apaçık kitabın âyetleridir.
26|3| Onlar iman etmiyorlar diye adeta kendine kıyacaksın!
26|4|Biz dilersek onların üzerlerine gökten bir âyet indiririz de, ona boyunları eğilekalır.
26|5|Bununla beraber kendilerine O Rahmân’dan yeni bir öğüt gelmeyedursun, ille ondan yüz çevirirler.
26|6|Üstelik “yalandır” dediler; fakat onlara alay edip durdukları şeyin haberleri yakında gelecektir.
26|7|Yeryüzüne bir bakmadılar mı? Biz orada her güzel çiftten nice bitkiler yetiştirmişiz.
26|8|Şüphesiz ki bunda mutlak bir âyet vardır; ama onların çoğu iman etmezler.
26|9|Ve şüphe yok ki Rabbin, galip ve engin merhamet sahibidir.
26|10|Bir vakit de Rabbin, Musa’ya nida edip “Git o zalim kavme” dedi.
26|11|”Firavun kavmine, hâlâ sakınmayacaklar mı?”
26|12| şöyle seslendi: “Ya Rab! Doğrusu ben korkarım ki beni yalancı sayarlar.”
26|13|”Ve göğsüm daralır, dilim dönmez, onun için Harun’a da elçilik ver.”
26|14|”Hem onların bana isnad ettikleri bir suç var. Ondan dolayı korkarım ki, hemen beni öldürürler.”
26|15|: “Hayır hayır” buyurdu, “haydi ikiniz âyetlerimizle gidin. Şüphesiz ki, biz sizinle beraberiz. işitiyoruz.”
26|16|”Haydin Firavun’a gidin de deyin ki: İnan biz, âlemlerin Rabbinin elçisiyiz.
26|17|İsrail oğullarını bizimle beraber gönder.”
26|18|”Â, dedi, biz seni çocukken himayemize alıp büyütmedik mi? Hayatının bir çok yıllarını aramızda geçirmedin mi?”
26|19|”Sonunda o yaptığın işi de yaptın. Sen nankörün birisin!”
26|20|Musa, “Ben, dedi, o işi o anda yaptım ki şaşkınlardandım.”
26|21|”Sizden korkunca da hemen aranızdan kaçtım. Sonra Rabbim bana hikmet bahşetti ve beni peygamberlerden kıldı.”
26|22|”O başıma kaktığın nimet de İsrail oğullarını kendine köle edinmiş olmandır. ”
26|23|Firavun şöyle dedi: “Âlemlerin Rabbi dediğin nedir ki?”
26|24|Musa cevap olarak: “Eğer işin gerçeğini düşünüp anlayan kişiler olsanız O, göklerin, yerin ve ikisi arasında bulunan her şeyin Rabbi’dir.”
26|25| etrafında bulunanlara: “İşitmiyor musunuz?” dedi.
26|26|Musa dedi ki: “O sizin de Rabbiniz, daha önce ki atalarınızın da Rabbidir.”
26|27|: “Size gönderilen bu elçiniz mutlaka delidir” dedi.
26|28|Musa devamla şöyle söyledi: “Şayet aklınızı kullansanız , O, doğunun, batının ve ikisinin arasında bulunanların Rabbidir.”
26|29|Firavun: “Benden başkasını ilâh tutarsan, andolsun ki seni zindana kapatılmışlardan ederim” dedi.
26|30|Musa sordu: “Sana apaçık bir şey getirmiş olsam da mı?”
26|31|Firavun: “Haydi getir onu bakayım, doğrulardan isen” dedi.
26|32|Bunun üzerine Musa asâsını bırakıverdi; apaçık bir ejderha oluverdi.
26|33|Elini de çekti çıkardı; bakanlara bembeyaz oluverdi.
26|34|Firavun çevresinde bulunan ileri gelenlere: “Bu dedi, herhalde çok bilgili bir sihirbaz!”
26|35|”Sizi sihriyle yurdunuzdan çıkarmak istiyor. Şimdi ne buyurursunuz?”
26|36|Dediler ki: “Bunu ve kardeşini eğle, şehirlere de toplayıcılar gönder.”
26|37|”Bütün bilgiç sihirbazları sana getirsinler.”
26|38|Böylece, sihirbazlar belli bir günün tayin edilen vaktinde bir araya getirildi.
26|39|Halka, “Siz de toplanıyor musunuz? ” denildi.
26|40|”Üstün gelirlerse herhalde sihirbazlara uyarız” dediler.
26|41|Sihirbazlar geldiklerinde Firavun’a “Şayet biz üstün gelirsek, muhakkak bize bir ücret vardır, değil mi?” dediler.
26|42|Firavun cevaben: “Evet, o takdirde hiç şüphe etmeyin, gözde kimselerden olacaksınız” dedi.
26|43|Musa onlara “Atın, ne atacaksanız” dedi.
26|44|Bunun üzerine iplerini ve değneklerini attılar ve “Firavun’un kudreti hakkı için şüphesiz elbette bizler galip geleceğiz” dediler.
26|45|Ardından Musa asâsını attı; bir de ne görsünler, onların uydurduklarını yutuyor!
26|46|Sihirbazlar derhal secdeye kapandılar.
26|47|”İman ettik, dediler, Âlemlerin Rabbine ”
26|48|”Musa ve Harun’un Rabbine!”
26|49|Firavun dedi ki: “Ben size izin vermeden O’na iman ettiniz ha! Anlaşıldı ki o size sihri öğreten büyüğünüzmüş! Ama şimdi bileceksiniz: Andolsun, ellerinizi ve ayaklarınızı çaprazlama ke stireceğim, hepinizi çarmıha gerdireceğim!”
26|50|”Zararı yok dediler nasıl olsa biz Rabbimize döneceğiz.”
26|51|”Herhalde biz müminlerin evveli olduğumuzdan dolayı, Rabbimizin bize mağfiret buyuracağını ümit ederiz”
26|52|Biz, Musa’ya: “Kullarımı geceleyin yola çıkar, çünkü takip edileceksiniz” diye vahyettik.
26|53|Firavun da şehirlere toplayıcılar gönderdi:
26|54|”Esasen bunlar, sayıları azar azar, bölük pörçük bir cemaattır.”
26|55|” hakkımızda çok gayz besliyorlar. ”
26|56|”Biz ise, elbette uyanık bir cemaatız.”
26|57|Ama biz, onları bahçelerden, pınarlardan,
26|58|Hazinelerden ve şerefli makamlardan çıkardık.
26|59|Ve onlara İsrail oğullarını mirasçı yaptık.
26|60|Derken güneş doğmuştu ki, onların ardına düştüler.
26|61|İki topluluk birbirini görünce, Musa’nın adamları “Eyvah, yakalandık! dediler.
26|62|Musa: “Hayır, aslâ! dedi, Rabbim şüphesiz benimledir, bana yolunu gösterecektir.”
26|63|Bunun üzerine Musa’ya “Vur asân ile denize” diye vahyettik; vurunca bir infilak etti, her bölük koca bir dağ gibi oluverdi,
26|64|Ötekilerini de buraya yanaştırıvermiştik.
26|65|Musa ve beraberindekilerin hepsini kurtardık,
26|66|Sonra da ötekileri suda boğduk.
26|67|Şüphesiz bunda bir âyet vardır; ama çokları iman etmiş değillerdir.
26|68|Ve şüphesiz, işte o Rabbin, mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.
26|69| onlara İbrahim’in kıssasını da naklet.
26|70|Hani o, babasına ve kavmine, “Neye tapıyorsunuz?” demişti.
26|71|”Birtakım putlara taparız da onlar sayesinde toplanırız” dediler.
26|72|İbrahim “Peki, dedi, yalvardığınızda onlar sizi işitiyorlar mı?”
26|73|”Veya size fayda veya zararları olur mu?”
26|74|”Yok, dediler, ama biz babalarımızı böyle yapar bulduk.”
26|75|İbrahim dedi ki: “İyi ama, ister sizin, ister önceki atalarınızın olsun, neye taptığınızı düşündünüz mü?”
26|76|İbrahim dedi ki: “İyi ama, ister sizin, ister önceki atalarınızın olsun, neye taptığınızı düşündünüz mü?”
26|77|”Hep onlar benim düşmanımdır; ancak âlemlerin Rabbi ”
26|78|”O ki, beni yaratan ve bana doğru yolu gösterendir,”
26|79|”Beni yediren, içirendir,”
26|80|”Hastalandığım zaman bana O, şifâ verir.”
26|81|”O ki, benim canımı alacak, sonra diriltecektir. ”
26|82|”Ve hesap günü, hatamı bağışlayacağını umduğumdur.”
26|83|”Ya Rab! Bana hikmet ver ve beni iyiler e kat.”
26|84|”Sonra gelecekler içinde beni doğrulukla anılanlardan eyle!”
26|85|”Ve beni naîm cennetin varislerinden eyle!”
26|86|”Babamı da bağışla, çünkü o yanlış gidenlerdendir. ”
26|87|” diriltilecekleri gün, beni mahcub etme.”
26|88|”O gün ki ne mal fayda verir ne oğullar!”
26|89|”Ancak Allah’a temiz bir kalple gelenler o günde .”
26|90| Cennet müttakilere yaklaştırılmıştır.
26|91|Azgınlar için de cehennem hortlatılmıştır.
26|92|Onlara, “Allah’ı bırakıp da taptıklarınız, hani nerede? Size yardım edebiliyorlar mı veya kendilerini kurtarabiliyorlar mı?” denilir.
26|93|Onlara, “Allah’ı bırakıp da taptıklarınız, hani nerede? Size yardım edebiliyorlar mı veya kendilerini kurtarabiliyorlar mı?” denilir.
26|94|Ve arkasından hep onlar o cehennemin içine fırlatılmaktadırlar.
26|95|Ve bütün o İblis orduları onun içinde birbirleriyle çekişirlerken dediler ki:
26|96|Ve bütün o İblis orduları onun içinde birbirleriyle çekişirlerken dediler ki:
26|97|”Vallahi biz, gerçekten apaçık bir sapıklık içindeymişiz.”
26|98|”Çünkü biz sizi, âlemlerin Rabbi ile bir seviyede tutuyorduk.”
26|99|”Ve bizi hep o günahkarlar saptırdı.”
26|100|”Bak bizim için ne şefaatçiler var,”
26|101|”Ne de yakın bir dost.”
26|102|”Ah keşke bir kere daha dönebilsek de, müminlerden olabilseydik.”
26|103|Şüphesiz bunda bir âyet vardır; oysa çokları iman etmiş değillerdir.
26|104|Ve şüphesiz Rabbin, işte O, mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.
26|105|Nuh kavmi de peygamberleri yalancılıkla itham etti.
26|106|Hani kardeşleri Nuh onlara şöyle demişti: “Siz Allah’tan korkmaz mısınız?”
26|107|”Haberiniz olsun ki ben, size gönderilmiş güvenilir bir Peygamberim.
26|108|”Gelin artık, Allah’tan korkun ve bana itaat edin.”
26|109|”Buna karşılık ben sizden hiçbir ücret istemiyorum. Benim mükafaatımı verecek olan ancak, âlemlerin Rabbidir.”
26|110|”Gelin, artık, Allah’tan korkun ve bana itaat edin.”
26|111|”Â, dediler, senin ardına hep düşük kimseler düşmüşken, biz sana hiç inanır mıyız?”
26|112|Nuh dedi ki: “Onların yaptıkları hakkında bir bilgim yoktur.”
26|113|”Onların hesabı ancak Rabbime aittir. Düşünsenize!”
26|114|”Hem ben iman edenleri kovmaya memur değilim.”
26|115|”Ben ancak apaçık bir uyarıcıyım.”
26|116|Dediler ki: “Ey Nuh! Eğer vazgeçmezsen, iyi bil ki, taşa tutulanlardan olacaksın!”
26|117|Nuh: “Rabbim! dedi, kavmim beni yalancılıkla itham etti.”
26|118|”Artık benimle onların arasında sen hükmünü ver. Beni ve beraberimdeki müminleri kurtar.”
26|119|Bunun üzerine biz de onu ve beraberindekileri, o dolu gemide taşıyarak kurtardık.
26|120|Sonra da arkasında kalanları suda boğduk.
26|121|Şüphesiz bunda mutlak bir âyet vardır; ama çokları iman etmiş değillerdir.
26|122|Ve şüphesiz Rabbin, işte O, mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.
26|123|Âd de peygamberleri yalancılıkla itham etti.
26|124|Hani kardeşleri Hûd onlara şöyle demişti: “Siz Allah’tan korkmaz mısınız?”
26|125|”Haberiniz olsun ki ben, size gönderilmiş, güvenilir bir Peygamberim.”
26|126|”Gelin artık Allah’tan korkun ve bana itaat edin.”
26|127|”Buna karşılık ben sizden hiçbir ücret istemiyorum. Benim mükafatımı verecek olan ancak âlemlerin Rabbidir. ”
26|128|”Siz her tepeye bir alâmet bina edip eğlenir durur musunuz?”
26|129|”Temelli kalacağınızı umarak sağlam yapılar mı edinirsiniz?”
26|130|”Hem tuttuğunuz zaman merhametsiz zorbalar gibi tutuyorsunuz.”
26|131|”Artık Allah’tan korkun ve bana itaat edin.”
26|132|”O Allah’tan korkun ki, size o bildiğiniz şeyleri vermekte,”
26|133|”Davarlar, oğullar,”
26|134|”Cennet gibi bağlar, bahçeler, pınarlar ihsan etmektedir.”
26|135|”Cidden ben sizin hakkınızda büyük bir günün azabından korkuyorum.”
26|136|”Dediler ki: “Sen ha vaaz etmişsin, ha vaaz edenlerden olmamışsın, bizce birdir.”
26|137|”Bu sırf eskilerin âdetidir.”
26|138|”Biz azaba uğratılacak da değiliz.”
26|139|Böylece onu yalancı saydılar; biz de kendilerini helak ettik. Şüphesiz bunda mutlak bir âyet vardır, ama çokları iman etmiş değillerdir.
26|140|Ve şüphesiz Rabbin, işte O, mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.
26|141|Semûd de peygamberleri yalancılıkla itham etti.
26|142|Hani kardeşleri Salih onlara şöyle demişti: “Siz Allah’tan korkmaz mısınız?”
26|143|”Haberiniz olsun ki ben size gönderilmiş güvenilir bir peygamberim.”
26|144|”Gelin artık, Allah’tan korkun ve bana itaat edin.”
26|145|”Buna karşılık ben sizden hiçbir ücret istemiyorum. Benim mükafatımı verecek olan ancak âlemlerin Rabbidir.”
26|146|”Siz burada güven içinde bırakılacak mısınız?”
26|147|”Bahçelerin, pınarların içinde,”
26|148|”Ekinlerin, salkımları sarkmış hurmalar arasında,”
26|149|Ki bir de dağlardan keyifli keyifli kâşâneler oyuyorsunuz.”
26|150|”Gelin! Allah’tan korkun da bana itaat edin.”
26|151|”Yeryüzünde bozgunculuk yapıp dirlik düzenlik vermeyen bozguncuların emrine uymayın.”
26|152|”Yeryüzünde bozgunculuk yapıp dirlik düzenlik vermeyen bozguncuların emrine uymayın.”
26|153|”Sen dediler, olsa olsa iyice büyülenmiş birisin!”
26|154|”Sen de ancak bizim gibi bir beşersin. Eğer doğru söyleyenlerden isen, haydi bize bir âyet getir.”
26|155|Salih “İşte bu dişi devedir; su içme hakkı onundur, belli bir günün içme hakkı da sizin” dedi.
26|156|”Sakın ona bir kötülükle ilişmeyin, yoksa sizi büyük bir günün azabı yakalayıverir.”
26|157|Derken onu kestiler; fakat pişman da oldular.
26|158|Çünkü kendilerini azap yakalayıverdi. Şüphesiz bunda bir âyet vardır, ama çokları iman etmiş değillerdir.
26|159|Ve şüphesiz Rabbin, işte O mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.
26|160|Lût de peygamberleri yalancılıkla itham etti.
26|161|Hani kardeşleri Lût onlara şöyle demişti: “Siz Allah’tan kormaz mısınız?”
26|162|”Haberiniz olsun ki, ben size gönderilmiş güvenilir bir peygamberim.”
26|163|”Gelin artık, Allah’tan korkun ve bana itaat edin.”
26|164|”Buna karşılık ben sizden bir ücret istemiyorum. Benim mükafatımı verecek olan ancak âlemlerin Rabbidir.”
26|165|”İnsanlar içinden erkeklere mi gidiyorsunuz?”
26|166|”Bırakıyorsunuz da sizler için yarattığı eşleri! Doğrusu siz insanlıktan çıkmış bir kavimsiniz!”
26|167|Onlar şöyle dediler: “Ey Lût! vazgeçmezsen, iyi bilki, sürülenlerden olacaksın.”
26|168|Lût “Doğrusu ben, dedi, sizin bu işinize buğzedenlerdenim.”
26|169|”Yâ Rabbi! Beni ve ailemi onların yapageldiklerinden kurtar.”
26|170|Biz de onu ve ailesinin tamamını kurtardık,
26|171|Ancak bir yaşlı kadın kaldı.
26|172|Sonra geridekilerin hepsini helak ettik.
26|173|Ve üzerlerine öyle bir yağmur yağdırdık ki, o yağmuru ne kötü bir yağmurdu!
26|174|Şüphesiz bunda bir âyet vardır. Ama çokları iman etmiş değillerdir.
26|175|Ve şüphesiz Rabbin, işte O mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.
26|176|Eyke halkı da peygamberleri yalancılıkla itham etti.
26|177|Hani Şuayb onlara şöyle demişti: “Siz Allah’tan korkmaz mısınız?”
26|178|”Haberiniz olsun ki ben size gönderilmiş güvenilir bir peygamberim.”
26|179|”Gelin, Allah’tan korkun ve bana itaat edin.”
26|180|”Buna karşılık ben sizden bir ücret istemiyorum. Benim mükafatımı verecek olan yalnız âlemlerin Rabbidir.”
26|181|”Ölçeği tam ölçün de hak yiyenlerden olmayın.”
26|182|”Ve doğru terazi ile tartın.”
26|183|”Halkın eşyalarını değerinden düşürmeyin. Yeryüzünde bozgunculuk yaparak karışıklık çıkarmayın.”
26|184|”O sizi ve sizden önceki nesilleri yaratan Allah’tan korkun.”
26|185|Onlar şöyle dediler: “Sen, olsa olsa iyice büyülenmiş birisin.”
26|186|”Sen de bizim gibi bir beşerden başka nesin? Bil ki, biz seni ancak yalancılardan biri sayıyoruz.”
26|187|”Şayet doğru sözlülerden isen, üstümüze gökten bir parça düşürüver.”
26|188|Şuayb, “Rabbim, yaptıklarınızı en iyi bilendir” dedi.
26|189|Hülasa, onu yalancı saydılar da kendilerini o gölge gününün azabı yakalayıverdi. O cidden büyük bir günün azabı idi!
26|190|Şüphesiz bunda bir âyet vardır. Ama çokları iman etmiş değillerdir.
26|191|Ve şüphesiz Rabbin, işte O, mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.
26|192|Ve muhakkak ki bu âlemlerin Rabbinin indirmesidir.
26|193| Onu Rûhu’lemin indirdi;
26|194|Uyarıcılardan olasın diye senin kalbin üzerine;
26|195|Açık parlak bir Arapça lisan ile.
26|196|O, şüphesiz daha öncekilerin kitaplarında da vardı.
26|197|İsrailoğulları bilginlerinin onu bilmesi, onlar için bir âyet değil midir?
26|198-199|Biz onu Arapça bilmeyenlerden birine indirseydik de, bunu o okusaydı, yine de ona iman etmezlerdi.
26|200-201|Böylece onu günahkarların kalplerine soktuk. acıklı azabı görünceye kadar ona iman etmezler.
26|202|İşte bu onlara, kendileri farkında olmadan, ansızın geliverecektir.
26|203|O zaman “Bize mühlet verilir mi acaba?… diyeceklerdir.
26|204| Onlar bizim azabımızı çarçabuk istiyorlardı.
26|205|Gördün ya artık onlara senelerce zevk ettirsek,
26|206|Sonra kendilerine vaad edilen gelip çatarsa,
26|207|O yaşadıkları zevkin kendilerine hiçbir faydası olmayacaktır.
26|208|Bununla birlikte, biz hangi memleketi helak ettikse muhakkak onu uyarıcı olmuştur.
26|209| ihtar edilmiştir ve biz zulmetmiş değiliz.
26|210|Onu şeytanlar indirmedi.
26|211|Bu onlara hem yaraşmaz hem güçleri yetmez.
26|212|Şüphesiz onlar vahyi işitmekten uzak tutulmuşlardır.
26|213|O halde sakın Allah ile beraber başka tanrıya kulluk edip yalvarma, yoksa azaba uğratılanlardan olursun.
26|214| en yakın hısımlarını uyar.
26|215|Ve sana uyan müminlere kanadını indir.
26|216|Şayet sana karşı gelirlerse, de ki: “Ben sizin yaptıklarınızdan muhakkak uzağım.”
26|217|Sen O, mutlak galip ve engin merhamet sahibine güvenip dayan.
26|218|O ki, kalktığın zaman seni görüyor.
26|219|Ve secde edenler arasında dolaşmanı da
26|220|Çünkü her şeyi işiten, her şeyi bilen O’dur.
26|221|Şeytanların kime ineceğini size haber vereyim mi?
26|222|Onlar, günaha, iftiraya düşkün olan herkesin üzerine inerler.
26|223|Onlar, kulak verirler ve onların çoğu yalancıdır.
26|224|Şairler, onlara da sapıklar uyar.
26|225-226|Onların her vadide şaşkın şaşkın dolaştıklarını ve gerçekte yapmadıkları şeyleri söylediklerini görmedin mi?
26|227|Ancak iman edip iyi ameller işleyenler, Allah’ı çok çok ananlar ve haksızlığa uğratıldıklarında kendilerini savunanlar müstesna; haksızlık edenler, hangi dönüşe döndürüleceklerini yakında bileceklerdir.